Han Uil - Esoteric Euphony

• BandHan Uil [NL]
• TitelEsoteric Euphony
• Release datum06-06-2019
• LabelFreia Music [NL]
• PromotorJBM Promotion [NL]
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. Devil's Night
02. We Are United
03. The Next Door Bully
04. Runaway
05. Love and Me
06. The Storyteller
07. Give Me Fire
08. Failure
09. Chasing Intentions
10. A Great Experience

Han Uil is een Nederlandse multi-instrumentalist die zijn kunsten kwijt kan in de progrock-band Tumbletown. Daarnaast brengt hij ook onder eigen naam solo-albums uit, met muziek die in het verlengde ligt van de betreffende band. Beiden waren mij tot voor deze promo onbekend.

Esoteric Euphony blijkt al weer het vierde solo-album van Han Uil. Hierop neemt hij het leeuwendeel van het instrumentarium als ook de leadzang - sober maar verdienstelijk -voor zijn rekening; hulp is er van drummer Maurizio Antonini, twee bassisten die het opvallend vlotte The Next Door Bully hebben ingespeeld, en een drietal zangeressen van diverse pluimage die her en der hun bijdrage leveren.

De muziek die we hier krijgen voorgeschoteld is - uiteraard - progrock, met - ook uiteraard - een voorname rol voor het gitaarspel. Ik kan hierbij echt alleen maar denken aan Pink Floyd als vergelijking; en dat is zeker een pluspunt. Dat betekent dat de muziek redelijk ingetogen van aard is, en bij vlagen ook wel een beetje een mysterieuze touch laat horen. Han Uil weet van componeren, de soms wat uitgesponnen tracks weten de spanning behoorlijk goed op te bouwen, en geven verveling geen kans.

Opener Devil's Night is wat mij betreft meteen raak, met fraai gitaarspel en een onverwachte vocale bijdrage in de vorm van een vrouwelijke opera-stem. Ook is hier te horen dat de muziek wel een beetje een cinematografische insteek heeft. Daarna is We Are United ook weer verhalend, de basis van het nummer is gelegen in een persoonlijk drama, die lading is ook wel terug te horen. De langste nummers Runaway en afsluiter A Great Experience laten als andere invloed ook nog een fikse scheut blues horen; dat is op zich ook wel weer gaaf. The Storyteller vind ik een interessant nummer vanwege de milde Oosterse insteek, mede veroorzaakt door een der gastzangeressen.

Gaandeweg het album kom ik wel tot de conclusie dat het materiaal hier grotendeels te ingetogen, te 'soft' is naar mijn eigen smaak. Ik begrijp de songwriting en de muzikale aanpak, die waardeer ik zeker, maar een heel album lang in deze stijl is voor mij te veel van het goede. Gelukkig doet dat niks helemaal af aan de onmiskenbare kwaliteiten van de maker(s).