Hellwitch - At Rest

• BandHellwitch [US]
• TitelAt Rest
• Release datum24-02-2017
• LabelPulverised Records [SG]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Technische deathmetal

Tracklist

01. At Rest
02. Megalopalyptic Confine

In 1990 verscheen Syzygial Miscreancy van Hellwitch, een technisch hoogstandje in de death/thrash metal scene. De band is afkomstig uit Florida, dat in die tijd eigenlijk wel bekend stond om bands met een eigen smoel en een eigenzinnige kijk op musiceren. Deze band is al in 1984 opgericht, en stond in de jaren 1998-2004 even op pauze. Evengoed zijn in al die jaren maar twee albums verschenen; naast het genoemde debuut verscheen in 2009 Omnipotent Convocation. Aanbeland in 2017 verschijnt van de band een single met daarop twee nummers: At Rest.

De belangrijkste man bij Hellwitch is ongetwijfeld zanger / gitarist Patrick Rainieri, hij is al die jaren de enige constante factor. De rest van de line-up van Hellwitch lijkt eerder de spreekwoordelijke duiventil, al is de andere gitarist J.P Brown ook al sinds 1994 aanwezig.

De muziek van Hellwitch is iets dat we in later jaren al een stuk minder bijzonder zijn gaan vinden dan in de beginjaren van de band. Het is zoals gezegd een behoorlijk technische mix van death en thrash metal die enorm doet denken aan bands als Atheist, Sadus, Cynic en uiteraard Death. Het tempo zit er dus lekker in; de muziek zit barstensvol onverwachte breaks en vernuftige instrumentale hoogstandjes. De bij vlagen vals aandoende solo's lijken zo af en toe eens uit de bocht te vliegen, maar doen dat uiteraard nooit. De zangstem is die a la Death's Chuck: noodgedwongen; niet de beste zanger, maar het voldoet en past bij de muziek.

De twee nummers hier luisteren lekker weg, en zijn bijna een feest der herkenning. Voor wat betreft het titelnummer At Rest is dat logisch: het is een nieuw opgenomen versie van het nummer dat in 1994 ook al op de demo Anthropophagi stond. Ik heb die eens even teruggeluisterd, en ik moet zeggen dat ik de nieuwe versie prefereer. Die is echt een stuk vlotter, en uiteraard superieur geproduceerd.

Geholpen door een eigentijdse open productie is het geheel - ondanks de technische fratsen der instrumentalisten - perfect te volgen. Een pre voor dit soort drukke muziek waarin binnen korte tijd enorm veel gebeurt. Ik kan hier in elk geval prima naar luisteren, ondanks dat de nummers op zich een beetje achterhaald overkomen. Kun je genoemde bands waarderen, dan zou ik deze single (en zeker Megalopalyptic Confine) eens gaan beluisteren!