Hiraki - Stumbling Through The Walls

• BandHiraki [DK]
• TitelStumbling Through The Walls
• Release datum09-04-2021
• LabelNefarious Industries [US]
• PromotorBite It Promotion [DE]
• Genre Alternative Rock, Hardcore / punk

Tracklist

01. Common Fear
02. Wonderhunt
03. Proto Skin
04. New Standards
05. Blossom Cuts
06. Mirror Stalker
07. Peach Lung
08. The Alarmist

Stumbling Through The Walls is het duizelingwekkende tweede album van de progressieve noise rock-act Hiraki. Als onderdeel van de bloeiende undergroundscene van Denemarken voor donkere en zware muziek, gebruikt het trio een agressieve stijl van progressieve, door elektro gedreven punk (de thematiek behelst hier onder anderen corruptie en moreel verval) en brengt die naar de rand van de afgrond. De band presenteert deze sonische aanval om het onvermijdelijke feit te begeleiden dat onze wereld ziek is, en we nemen allemaal deel aan het in stand houden van de verknipte systemische structuren.

Aangemoedigd door grenzeloze acts als Daughters, The Body, Uniform, en The Armed, vertrouwt de band op pakkende synthesizers, scheurende gitaren en knallende drumbeats om de basis te leggen van waaruit de zang los mag gaan. Aangespoord door de groeiende chaos van harde elektronische ruis achter hem, klinkt hij hier volkomen gestoord; getuige de korte en heftige opener Common Fear. Hierop is ook zangeres Cara Drolshagen als gaste te horen, de link met The Armed is daarmee niet onterecht gelegd.

Proto Skin laat horen dat Hiraki het niet slechts van snelheid of hardheid hoeft te hebben. Ook in dit tragere nummer overheerst de waanzin, al is de schijnbare chaos een stuk minder aanwezig. New Standards zou je een sterk opgebouwd nummer kunnen noemen, beginnend als onheilspellende triphop-achtige, zeer atmosferische track, culminerend tot industrial waanzin op een ambient achtergrond. Dit duo tracks is qua sfeer wel het sterkste fragment op deze plaat denk ik. De afwisseling tussen felheid en vlottere stukken enerzijds, en tragere, dreigende passages anderzijds wordt consequent doorgetrokken, en levert de broodnodige, maar aantrekkelijke dynamiek op.

Eenmaal gewend aan de vocale waanzin is het prima luisteren naar Stumbling Through The Walls. Luister niet vanuit het oogpunt van rock- of metal-fan, want dan valt er weinig te beleven. Als zelfstandige entiteit overtuigt Hiraki echter zonder meer; de sfeer kruipt mij in elk geval flink onder de huid.