IQ - The Road of Bones

• BandIQ [GB]
• TitelThe Road of Bones
• Release datum16-05-2014
• LabelGiant Electric Pea [GB]
• PromotorPirate Smile Promotions [DE]

Tracklist

1. From the Outside In (7:25)
2. The Road of Bones (8:32)
3. Without Walls (19:15)
4. Ocean (5:43)
5. Until the End (11:00)

IQ is de Britse (neo)progrock band die voor mijn gevoel al sinds mensenheugenis actief is, in werkelijkheid is dat sinds 1981, dus toch al ruim dertig jaar. En dat zonder ooit echt door te breken; samen met bands als Pendragon en Arena (en Jadis, met twee overeenkomstige bandleden) zo'n beetje te beschouwen als het kleinere broertje van bekendere acts als Marillion, en in muzikaal (en theatraal) opzicht vooral de oude Genesis uit de tijd dat Peter Gabriel daar nog actief was. Niet denigrerend bedoeld, ik wil alleen het genre - en de positie van IQ daarin - waarin de band zich beweegt een beetje nader duiden. Tegenwoordig zit IQ aan de wat hardere kant van de progrock, getuige het nieuwe album The Road Of Bones. De band doet ook met regelmaat Nederland aan tijdens hun tournees, en kent dan ook een trouwe groep volgelingen.

Die liefhebber is, net als het muziekgenre zelf, in het algemeen redelijk conservatief van aard. De muzikale inkleuring is dan ook vrij voorspelbaar, zeker wanneer je de lengte van de nummers in ogenschouw neemt. Lange nummers dus, met veel ruimte voor het virtuoze toetsenwerk (waarin vroeger de inspiratie van Tony Banks duidelijk herkenbaar was) van nieuweling Neil Durant, en de ijle zanglijnen van Peter Nicholls. Daarnaast kent ook het gitaarwerk uiteraard fraaie en heftige uitspattingen. Het zal daarbij vast helpen dat gitarist Michael Holmes het album zelf geproduceerd heeft. En vergeet het al even virtuoze trommelwerk niet. Zo valt er al met al genoeg te beleven met The Road Of Bones.

Maar de keerzijde is, hoe degelijk de muziek ook in elkaar zit, dat het zeker voor prog-begrippen redelijk voorspelbare muziek is. Natuurlijk, het zit allemaal prachtig in elkaar, laat dat maar aan deze veteranen over. Wanneer je bijvoorbeeld titelnummer The Road Of Bones beluistert kun je dat eigenlijk alleen maar mooi vinden. Een heerlijk slepend nummer met een licht dreigende sfeer. En dan hebben we de dynamische opener From The Outside In al gehad; een gelaagd nummer met een hoofdrol voor de toetsen en een heerlijk spooky middenstuk en ruimte voor in deze context lekker logge gitaarriffs. Maar echt spannend wordt het wat mij betreft nergens.

De meeste aandacht is letterlijk ingeruimd voor het epische, ruim 19 minuten durende Without Walls, waarin IQ het beste uit zichzelf tracht naar boven te halen. Het zeer ingetogen begin duurt mij net iets te lang, maar uiteindelijk mogen het licht-psychedelische gehalte en de gitaarsolo aan het eind er zeker wezen. De enigszins aanwezige vergelijking met Led Zeppelin's Kashmir in het begin laat ik maar even voor wat het is. De rol voor de basgitaar is een stuk interessanter, naast opnieuw het toetsenwerk, en het epische gehalte natuurlijk. Hoogtepunt van het album. Hierna dooft het vuur enigszins met het 'gewone' (en korte) Ocean, terwijl Until The End na de eerste drie tracks al gehoord te hebben ook niet echt bijzonder meer is.

Er schijnt nog een speciale editie van dit album verkrijgbaar te zijn, dat als bonus een extra CD bevat met nog eens zes nummers en eenzelfde speelduur aan muziek. Wanneer het zo mocht zijn dat die kwalitatief net zo goed is, waarom dan geen dubbelalbum? Of is het restmateriaal? Geen idee; maar de hoofdmoot voldoet sowieso als volwaardig album, waar de hedendaagse IQ-fan zich geen buil aan zal vallen.