Ibridoma - City Of Ruins

• BandIbridoma [IT]
• TitelCity Of Ruins
• Release datum27-10-2018
• LabelPunishment 18 Records [IT]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Sadness Comes
02. Evil Wind
03. T.F.U.
04. Di Nuovo Inverno
05. City Of Ruins
06. Angels Of War
07. My Nightmares
08. Fragile
09. Terminator
10. I'm Broken

Note to self: voordat je toezegt een promo te zullen bespreken, check eerst even de releasedatum. Nu zit ik hier met voor me een album dat is verschenen in oktober 2018. Zinvol? Mwah. Maar verdiende aandacht? Dat dan weer wel. Ik ga het even hebben over de Italiaanse heavy metalband Ibridoma, die met City Of Ruins hun vijfde langspeler uitbracht. Ik kende deze band nog niet.

Direct vanaf opener Sadness Comes valt het accent van zanger Christian me op. Wat ik vooral bijzonder vind is dat dat accent juist gebruikt, zelfs benadrukt wordt. De zang wordt als het ware geaccentueerd, geïntegreerd, in de ritmes, waarmee van een mogelijke zwakte juist een pluspunt gemaakt wordt. En dat is natuurlijk slim gedaan. Dit klinkt misschien als een vreemde binnenkomer voor een voor mij nieuwe band of album, maar het is een zo opvallend aspect dat het niet te missen is.

Over de muziek zelf kan ik korter zijn: Ibridoma biedt oerdegelijke heavy metal, van de traditionele snit, maar verpakt in een eigentijds geluid. De nummers zijn kort, tussen de drie en vier minuten, maar zitten vol goed doordachte hooks en grooves. Dit is typisch van die metal die zo verdomd makkelijk, herkenbaar en vertrouwd weg luistert. Daarbij is een belangrijke rol weggelegd voor de combinatie van het melodieuze gitaarwerk en de pakkende zang, zoals titelnummer City Of Ruins bijvoorbeeld laat horen. Ik vind dit trouwens wel erg catchy, iets te eigenlijk.

Van redelijk ingetogen en melodieus zoals in T.F.U. tot wat heavier, zwaarder, zoals in hakkende nummers als Di Nuovo Inverno of Terminator - waarbij Megadeth duidelijk hoorbaar als inspiratie heeft gediend - Ibridoma musiceert lekker afwisselend, maar wel binnen de veilige marges van de klassieke heavy metal. Hooguit zijn er raakvlakken te bedenken met midtempo thrash metal (vandaar ook de vergelijking met Megadeth). Ook Evil Wind en My Nightmares behoren tot de meer aangename tracks op het album wat mij betreft.

Al met al biedt Ibridoma geen opzienbarende heavy metal, hooguit zou ik City Of Ruins bestempelen als oerdegelijk en vermakelijk. Niet slecht, maar ook niet bijzonder genoeg om op te vallen in deze tijd van massale releases.