Incantation - Profane Nexus

• BandIncantation [US]
• TitelProfane Nexus
• Release datum11-08-2017
• LabelRelapse Records Europe [NL]
• PromotorBlack Element [CA]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. Muse
02. Rites of the Locust
03. Visceral Hexahedron
04. The Horns of Gefrin
05. Incorporeal Despair
06. Xipe Totec
07. Les Sepulcri
08. Stormgate Convulsions from the Thunderous Shores of Infernal Realms Beyond the Grace of God
09. Messiah Nostrum
10. Omens to the Altar of Onyx
11. Ancients Arise

'Never change a winning team' luidt het bekende gezegde. Hoewel dat in het geval van John McEntee met 'zijn' Incantation over een langere tijdsduur niet helemaal op gaat, vind ik dat statement toch best van toepassing. Al een paar albums op een rijtje - inclusief nieuweling Profane Nexus - wordt de muziek vertolkt door hetzelfde basistrio, en aangevuld met erkend knoppentovenaar Dan Swanö heeft de band sinds Vanquish in Vengeance (2012) de boel wel aardig op de rit. Overigens geldt dat winnende team uiteindelijk ook voor de platenmaatschappij, want na de nodige albums voor Listenable heeft Incantation inmiddels onderdak gevonden bij Relapse; daar waar het voor de band ook ooit begon.

Qua muzikale insteek blijft gelukkig wel alles bij het oude. Dat betekent dat Incantation zich nog altijd vol overgave stort op redelijk brute, maar vooral smerige, krachtige en bulderende death metal. Waar deze band al sinds mensenheugenis in uitblinkt is het op een geheel logisch klinkende manier vermengen van zoveel bruutheid met werkelijk slopende doomstukken. Nummers als Visceral Hexahedron en afsluiter Ancients Arise zijn daar sterke voorbeelden van.

Daarnaast is vanaf de brute opener Muse ook ondubbelzinnig duidelijk dat Incantation nog altijd heel goed weet wat beuken is. Ook is groove natuurlijk een belangrijke exponent van het bandgeluid, zoals Rites of the Locust daarna laat horen. Hiermee heb ik al wel aangetoond hoe veel afwisseling de muziek van deze band bevat, al zou je dat op het eerste gehoor misschien niet zeggen. Echt apart wordt het met Stormgate Convulsions from the Thunderous Shores of Infernal Realms Beyond the Grace of God (echt waar!) waarop de band zich van z'n meest mystieke kant laat horen.

Incantation bewijst dankzij het moderne, maar moddervette geluid dat de band geheel met de tijd meegaat; hoe old school en vertrouwd hun death metal ook mag klinken. Een grote omslag in geluid zal de band nooit maken, maar op een subtiele manier wordt er toch voor gezorgd dat herhaling of verveling ook maar de geringste kans krijgen om hun intrede te doen. En dat is best knap voor een band die al bijna dertig jaar bestaat en net z'n elfde album heeft uitgebracht!