Incantation - Vanquish In Vengeance

• BandIncantation [US]
• TitelVanquish In Vengeance
• Release datum26-11-2012
• LabelListenable Records [FR]

Tracklist

01. Invoked Infinity
02. Ascend into the Eternal
03. Progeny of Tyranny
04. Transcend into Absolute Dissolution
05. Haruspex
06. Vanquish In Vengeance
07. Profound Loathing
08. The Hellions Genesis
09. From Hollow Sands
10. Legion of Dis

Kakkerlakken zijn niet uit te roeien, onkruid vergaat niet, en zo lang gitarist / brulboei John McEntee op z'n benen kan blijven staan zal het Amerikaanse death metal combo Incantation er ook zijn. De veteraan is met z'n band al actief sinds 1989 (met Revenant zelfs al sinds 1986) en mag dus met recht een pioniersrol worden toegedicht. Na de zoveelste bezettingsperikelen na het laatste album Primordial Domination (2006) leek het doek zowat te gaan vallen, maar McEntee en vaste partner in crime drummer Kyle Severn richtten zich weer op en besloten zich met hervonden krachten te gaan storten op een nieuw avontuur. Aldus ontworstelt anno 2012 'gewoon' album nummer negen zich aan de diepste krochten van het bestaan: Vanquish In Vengeance.

Evenals voorman McEntee is de muziek van Incantation onverwoestbaar. Death metal in z'n oervorm, altijd rauw, lomp en heavy in een duistere sfeer. En, zoals het vroeger hoorde, de nodige heilige huisjes in z'n blasfemische vaart omver schoppend. Snijdende gitaren, stoempende ritmes en de verderfelijke putrochel vormen de basisingrediënten, en daar wordt niet van afgeweken. Of het nou scheurende snelheidsmonsters als opener Invoked Infinity of het titelnummer zijn, of het als laatste wanhopige doodsrochels klinkende doommonster Legion Of Dis (de afsluiter), Incantation beheerst elk aspect van de klassieke US death metal. In combinatie met de zware productie van ene meneer Dan Swanö moet dat wel garant staan voor een potje luisterplezier van de bovenste plank.

Mogelijk vormt het tempo, dat over het geheel wat lager ligt dan de kenner van Incantation gewend zou kunnen zijn, een struikelblok voor die liefhebbers, ik vind het juist zeer aangenaam voor de variatie. Natuurlijk, de snelle hakstukken en enigszins bombastische en overdonderende hoofdmoot (Haruspex) zijn niet te versmaden, maar winnen mijns inziens juist aan kracht doordat er bijvoorbeeld in de vorm van Profound Loathing en de al genoemde afsluiter ook onomwonden doom nummers op het album staan. Uiteraard waren dat soort passages al wel eerder opgenomen in het werk van de band, maar zo ver als hier op Vanquish In Vengeance ging Incantation er nog nooit in.

De conclusie lijkt gerechtvaardigd dat Incantation met hernieuwd elan aan de slag is gegaan, de band klinkt in elk geval erg gedreven. Daarnaast klinkt het album als de spreekwoordelijk klok, waarmee McEntee en de zijnen laten horen met twee poten stevig in de huidige tijd te staan, ondanks hun klassieke benadering van death metal. De liefhebber haalt dit album dan ook blindelings in huis.