Inferum - Human Disposal

• BandInferum [NL]
• TitelHuman Disposal
• Release datum19-04-2019
• LabelEigen beheer
• Genre Deathmetal, Groovemetal

Tracklist

01. Decay into Madness
02. Surgical Schizophrenia
03. Autophagia
04. Paranormal Reality
05. Beyond Reach
06. Locked-In
07. Pathogenic
08. Interlude
09. Human Disposal
10. Mindbridge

Mechanical Death Metal prijkt nog altijd als aanprijzing boven bijna elke media-uiting van Inferum. Ik moet direct mijn excuses aan de band betuigen dat we hen sinds het winnen van de Metal Battle in 2017 zo weinig aandacht hebben gegeven. Ook deze bespreking van hun debuutalbum Human Disposal komt wel erg laat als mosterd na de maaltijd. Want natuurlijk verdient deze band de nodige aandacht.

Hoewel Human Disposal qua insteek nog altijd redelijk aansluit op de eerste EP Modern Massacre, is toch ook wel te horen dat Inferum zich niet blind staart op één enkel trucje. De moderne metal bevat een enorme dosis aan volvette grooves, en voldoet aan de behoefte aan variatie. Tempowisselingen en break(down)s zijn dan ook aan de orde van de dag. Gedragen door de lenige ritmesectie zijn het de gitaren die met hun dikke riffs de hoofdrol opeisen. Of is die hoofdrol toch voor de sterke vocale krachtpatserij van Morrison de Boer? Laten we het er maar op houden dat juist de wisselwerking tussen al deze diverse elementen zorgt voor de aantrekkingskracht van deze muziek.

Want die aantrekkingskracht is onmiskenbaar aanwezig. Wat als een paal boven water staat is dat Human Disposal zo veel voller, vetter en bruter klinkt dan z'n voorganger. De muziek raakt weliswaar behoorlijk meer aan death metal dan voorheen, de nadruk ligt toch nog altijd op de ritmiek. Ondanks dat (na het intro Decay Into Madness) het album van start gaat met twee overrompelende, technische en redelijk snelle tracks, Surgical Schizophrenia en Autophagia, horen we juist verderop de meer staccato ritmes waar de metal van Inferum vooral om draait.

Luister maar eens naar Beyond Reach en Locked-In, twee niet al te ingewikkeld klinkende beuktracks, die echter toch de nodige inventiviteit laten horen. En dat geldt in de basis voor de muziek van Inferum: in principe kun je er prima op headbangen - niet te lang aan één stuk door, daarvoor veranderen de ritmes te vaak, maar toch - maar onder die eerste laag gebeurt zo veel meer. In andere tracks wordt die afwisseling nog veel meer uitgebuit.

In Pathogenic is al te horen dat Inferum niet bang is voor een korte ingetogen passage. Vervolgens doet Interlude z'n naam eer aan, het is een vier minuten durend sfeerstuk dat de opmaat blijkt voor het uitblinkende titelnummer Human Disposal. Hier is de diversiteit van Inferum optimaal te horen: dynamiek ten top, zonder aan aantrekkingskracht in te boeten. Juist stilistisch wat afwijkend, en daar is dus helemaal niks mis mee!

De laatste drie tracks van het album blijken gezamenlijk één verhaal te vormen, en beschouw ik daarmee als hoogtepunt van het album. Zo atmosferisch horen we de band verder niet. Al lijkt me juist dit een goede basis om op voort te borduren....