Insomnium - Argent Moon

• BandInsomnium [FI]
• TitelArgent Moon
• Release datum17-09-2021
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Doommetal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. The Conjurer
02. The Reticent
03. The Antagonist
04. The Wanderer

Op Insomnium en hun muziek kun je allerlei clichés loslaten, die ook nog eens allemaal kunnen kloppen. Ik hou het op de Finse koningen van de melancholische metal. En dan maar eens luisteren of dat opnieuw van toepassing blijkt op het meest recente werkstukje Argent Moon.

Nou ja, dat luisteren had ik in etappes blijkbaar al gedaan. Want Argent Moon blijkt niets meer te zijn dan de bundeling van een viertal nummers die in de loop van het afgelopen halfjaar al via diverse kanalen wereldkundig zijn gemaakt. The Conjurer (in maart), The Reticent (mei), The Antagonist (juli) en The Wanderer (vorige week) - allemaal ook voorzien van een video - vormen samen Argent Moon, een EP van zo'n 23 minuten. De vier tracks staan in volgorde van verschijnen op de EP, waardoor (ook) over de opbouw van Argent Moon goed is nagedacht.

Nou klinkt deze introductie misschien wat goedkoop en best negatief, maar zo bedoel ik het niet. Want deze vier nummers zijn nog steeds wel gewoon op en top Insomnium, om preciezer te zijn dan wel van de ingetogen kant. Touren was er natuurlijk niet bij na het laatste album Heart Like A Grave, dus besloten de Finnen om dan maar 'gewoon' nieuwe muziek te gaan maken. En wanneer het dan Insomnium betreft, wordt dat al gemakkelijk sombere, contemplatieve muziek in de onzekere covid-tijden. Uitermate sfeervol, krachtig in de emotie, maar - in dit geval - grotendeels ontdaan van de agressieve insteek.

The Conjurer klinkt vertrouwd, slepend, dromerig, met af en toe een felle uitval in de vorm van agressieve grunts. The Reticient is voor Insomnium-begrippen kort en compact, maar weet ook in zo'n kortere speelduur een prachtig plaatje te schilderen. Laat dat maar aan de Finnen over. Zij zijn als geen ander in staat om de meest prachtige soundscapes te creëren, die zo atmosferisch sterk zijn dat je er als vanzelf door wordt meegevoerd. The Antagonist maakt het vervolgens wel erg intiem, maar is zeker niet minder fraai. Vooral de opbouw vind ik erg goed gedaan.

Ik denk dat afsluiter The Wanderer de meest dynamische track is van de vier, waarmee dus fraai wordt afgesloten. Vooral de wisselwerking tussen cleane zang en grunts trekt de aandacht, en geeft heel goed de verscheidenheid aan gemoedstoestanden weer. Argent Moon is waarschijnlijk niet het beste werk van Insomnium, maar zelfs dan nog de moeite waard. En sowieso een goede overbrugging naar een volgend album.