Insurrection - Circles Of Despair

• BandInsurrection [NL]
• TitelCircles Of Despair
• Release datum30-08-2019
• LabelBig Bad Wolf Records [NL]
• Genre Melodieuze deathmetal, Thrashmetal

Tracklist

01. Enigma Machine
02. Non Existent Fall
03. Futile Existence
04. Comrades In White
05. The Deeper Depths
06. Origin
07. Dawn Of Defeat
08. Deity
09. Spiralling Down
10. ... On Circles Of Despair

Insurrection is afkomstig uit Friesland, opgericht in 2010, en kwam in 2015 met de veelbelovende EP Catatonic. Een langspeler werd al even aangekondigd; de opnames zijn uiteindelijk in het voorjaar van 2018 gedaan in diverse studio's in het eigen Friesland. Insurrection heeft simpelweg goed de tijd genomen voor zowel het schrijven van goede nummers, als het gehele opname- en productie-proces. Op 30 augustus zal ie dan gaan verschijnen: Circles Of Despair.

De mix en mastering werd aansluitend aan de opnamen gedaan in Zweden, en is van de hand van Fredrik Nordström, bekend van zijn werk voor onder andere In Flames, Arch Enemy, Dark Tranquility en At the Gates. En nog veel meer ook, maar ik benoem bewust deze namen om dat hiermee een indruk wordt gekregen van de stijl van Insurrection: een hedendaagse mix van vooral melodieuze death metal, met de oorspronkelijke thrash-roots.

Met Enigma Machine gaat het album furieus van start. Snelheid en agressie zijn volop voorhanden, maar nooit wordt vergeten om ook een vleugje melodie in de voortrazende metal te stoppen. Futile Existence laat horen dat eindeloos door-breien niet altijd loont, ook binnen drie minuten wordt een overtuigende track neergezet. Nu is Insurrection toch al wel van de redelijk compacte tracks, maar deze valt me in positieve zin extra op.

Gelukkig zet Insurrection niet alleen maar in op snelheid en agressie, The Deeper Depths is aanzienlijk trager, en bevat nadrukkelijk meer groove. Ik vind het een van de fijnere nummers van het album, misschien juist wel vanwege de wat afwijkende aanpak. Overigens komt de aanpak met trage, slepende stukken in Origin ook wel weer een beetje terug. Spiralling Down is een ingetogen intermezzo (met akoestische gitaar en cello) dat eigenlijk eerder te beschouwen is als intro voor het afsluitende titelnummer On Circles Of Despair. Een lekker raggend nummer voorzien van fraaie melodielijntjes.

Sowieso verstaat Insurrection de kunst van het variëren. Daar waar het gaspedaal even wordt losgelaten, wordt bijna automatisch, als logisch gevolg, overgeschakeld op groove. Daarbij staat niet alleen de ritmesectie z'n mannetje, maar geven de melodieuze gitaarleads de betreffende passages nog eens extra diepgang mee. Het scream-werk van Oevering is even wennen, maar blijkt uiteindelijk adequaat bij de agressieve atmosfeer van deze muziek te passen. Insurrection heeft met Circles Of Despair een strak, modern en goed doordacht visitekaartje afgeleverd.