Iron Reagan - Crossover Ministry

• BandIron Reagan [US]
• TitelCrossover Ministry
• Release datum03-02-2017
• LabelRelapse Records Europe [NL]
• Genre Crossover, Hardcore / punk, Thrashmetal

Tracklist

01. A dying world
02. You never learn
03. Grim business
04. Dead with my friends
05. No sell
06. Condition evolution
07. Fuck the neighbors
08. Power of the skull
09. Crossover ministry
10. More war
11. Balatant violence
12. Parents of tomorrow
13. Bleed the fifth
14. Megachurch
15. Shame spiral
16. Dogsnotgods
17. Eat or be eaten
18. Twist your fate

Rond Municipal Waste is het de laatste paar jaar wat rustiger, des te actiever wordt Iron Reagan. Iron Reagan is dan ook oorspronkelijk begonnen als side-project van leden van Municipal Waste, maar ook muzikanten van Darkest Hour en Mammoth Grinder vinden we hier terug. De band is ontstaan in 2012, en heeft tot nu toe drie albums op z'n naam staan (en wat singles en splits). Het meest recente album heet (zeer toepasselijk) Crossover Ministry, en verscheen ruim een week geleden. Dit is weer zo'n typisch geval van: waarom hebben we deze band niet eerder besproken? Ik weet het niet.

Meer nog dan aan Municipal Waste doet de muziek van Iron Reagan me denken aan die van typische crossover-acts als D.R.I., S.O.D. en Nuclear Assault, en ook wel aan de mosh-koningen van Anthrax tijdens hun eerste albums. Vooral het gitaargeluid, en dan met name in de spaarzame solo's, doet me regelmatig denken aan Anthrax ten tijde van Spreading The Disease (luister maar eens naar opener A Dying World).

Dat betekent dat we lekker opgefokte thrash voorgeschoteld krijgen, die alle kenmerken heeft van de genoemde crossover-bands van midden jaren '80. Maar liefst 18 nummers in nog geen 29 minuten komen voorbij geraasd; full-tempo, energiek, recht voor z'n raap. Enige mini-uitzondering is het 'lange' Dead With My Friends (03:35 maar liefst), dat dan ook bij momentjes een stiekeme midtempo groove hanteert. Alsof de heren muzikanten zich daarvoor willen excuseren wordt deze opgevolgd door het 12 seconden durende No Sell, zodat de gemiddelde minimale speelduur gemakkelijk gehandhaafd blijft. En dat is dan nog niet eens het kortste 'nummer' van het album. Al maakt Iron Reagan het niet zo bont als S.O.D. indertijd met hun geluidserupties van twee, drie seconden.

Deze iconische muziekstijl is en blijft voer voor de (old school) liefhebbers lijkt me zo. Verwacht van Iron Reagan - dat is het enige verschil met de bands uit de jaren '80 - echter geen zware politieke statements, deze band is er puur voor het vermaak. Gelukkig is er niks mis met het bouwen van een stevig mosh-feestje!