Isole - Anesidore

• BandIsole [SE]
• TitelAnesidore
• Release datum10-03-2023
• LabelHammerheart Records BV [NL]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The Songs of the Whales
02. Forgive Me
03. Monotonic Scream
04. Twisted Games
05. In Abundance
06. Open Your Mind
07. Vanity

Als Forlorn ligt de basis van deze band al in 1990, de beide bandleden daarvan (Daniel en Crister, beiden zang en gitaren) vormen tot op de dag van vandaag het geraamte van deze band. In 2003 evolueerde daaruit, met een platendeal en nieuw elan, Isole. Debuterend in 2005 levert de band door de jaren heen braaf haar albums af, zich daarbij opwerkend tot een graag geziene doom act in binnen- en buitenland. Inmiddels is het 2023 en is Isole met Anesidore alweer aan het achtste album toe.

Anesidora (Oudgrieks: Ἀνησιδώρα) was in de Griekse en Romeinse mythologie een epitheton van verschillende godinnen en mythologische figuren. De naam zelf betekent "afzender van geschenken". Laat dat uitdelen van geschenken nou precies zijn wat Isole in mijn beleving met het uitbrengen van hun albums ook doet: elke keer opnieuw een fraai cadeau.

In de loop der jaren is de muziek van Isole steeds verfijnder geworden. Maar gelukkig wel zonder aan doomende zwaarte in te boeten. Album-opener The Song Of The Whales laat dit direct horen. Fraaie harmonieën en clean gezongen passages vermengen zich met logge riffs en dromerige leads en solo's. Op deze manier worden grootse soundscapes gecreëerd door middel van meerdere lagen en slimme songstructuren, voorzien van subtiele distortie.

Hoewel eigen aan deze stijl, zijn de composities niet (meer) zo heel lang, al wordt nog altijd ruimschoots de tijd genomen om sfeer te creëren. Forgive Me begint heel intiem, maar zodra de zware gitaarriff invalt is het aan! Deze band weet de prachtige wisselwerking tussen zwaarte, melodie en sfeer zo sterk neer te zetten. Monotonic Scream wordt ondersteund door prachtig toetsenwerk, waardoor de atmosfeer nog dreigender wordt. De opbouw is prachtig, en zonder al te veel te verklappen kan ik wel zeggen dat de vocale veelzijdigheid hier optimaal wordt benut.

In Abundance is het enige nummer dat niet door gitarist Olsson, maar door bassist Mattsson is geschreven. Al dan niet toevallig ook de langste track, maar vooral het nummer dat het minst subtiel lijkt, en juist wat meer power laat horen. Het klinkt wat meer 'metal', en doet me vooral aan Candlemass denken. Juist vanwege het afwijkende karakter misschien wel het mooiste nummer van het album.

Sowieso is deze epische doom metal geen stijl waarbinnen je al te onverhoedse wendingen hoeft te verwachten. Sterke punten in de muziek van Isole zijn de niet aflatende zoektocht naar de variatie binnen de almachtige gitaarriff, en de vocale afwisseling. We krijgen dan ook zeven uitgesponnen, machtige, epische en vooral enorm sfeervolle nummers voorgeschoteld. Waarbinnen precies genoeg gevarieerd wordt om elke mogelijke vorm van verveling of eentonigheid te verdrijven.