Isole - The Calm Hunter

• BandIsole [SE]
• TitelThe Calm Hunter
• Release datum28-11-2014
• LabelCyclone Empire Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The Calm Hunter
02. Dead To Me (The Destroyer Part I)
03. Into Oblivion
04. The Eye Of Light
05. Perdition
06. Alone In Silence
07. My Regret (The Destroyer Part II)

Over de Zweedse epic doom metalband Isole schreef ik drie jaar geleden naar aanleiding van het voorlaatste album Born From Shadows. Deze band doet het rustig aan, en wacht dus inderdaad gerust zo'n periode met het uitbrengen van een volgend album. Toch is eind november The Calm Hunter een feit, nummertje zes in de reeks. Overigens is de samenwerking met Napalm tot een eind gekomen, dit album is het eerste via Cyclone Empire Records.

Het recept van Isole mag wel redelijk bekend worden verondersteld. Sowieso is deze epische doom metal geen stijl waarbinnen je al te onverhoedse wendingen hoeft te verwachten. Sterke punten in de muziek van deze band zijn de niet aflatende zoektocht naar de variatie binnen de almachtige gitaarriff, en de vocale afwisseling. We krijgen dan ook zeven uitgesponnen, machtige, epische en vooral erg sfeervolle nummers voorgeschoteld. Waarbinnen precies genoeg gevarieerd wordt om elke mogelijke vorm van verveling of eentonigheid te verdrijven.

Het album opent met titelnummer The Calm Hunter, de openingsroffel en de eerste riff voelen eigenlijk al meteen vertrouwd aan. Ik heb het idee dat de band zelf nog even wat worstelt met het tempo, en de invulling van de zang, maar gaandeweg de track lijkt niets meer in de weg te staan om te gaan genieten van een vertrouwd klinkend doom-album.

Vertrouwd als in droefgeestig, troosteloos, ontdaan van elke vorm van een positieve of optimistische gemoedstoestand. Eerder is de muziek van Isole als een aangenaam warme deken van nostalgie en melancholie die liefdevol over de luisteraar heen wordt gedrapeerd. Toch is het niet alleen kommer en kwel, of in elk geval droevige traagzaamheid. Isole weet door middel van variabele drumpatronen (afsluiter My Regret) en subtiel toetsenwerk op de achtergrond de sfeer zo af en toe te breken, en daarmee de luisteraar bij de les te houden.

Liefhebbers van Isole (maar bijvoorbeeld ook Candlemass) schaffen The Calm Hunter blindelings aan. Zoals gezegd vertrouwd, maar niet simpelweg meer van hetzelfde. Isole blijft kalm doorjagen op het vertrouwde grondgebied, maar vergeet daarnaast niet de grenzen ervan te blijven verkennen. Doom met een heel licht progressief trekje.