Kilmara - Across the Realm of Time

• BandKilmara [ES]
• TitelAcross the Realm of Time
• Release datum31-08-2018
• LabelRoar! / Rock of Angels Records [GR]
• PromotorRock 'N' Growl Promotion [DE]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. ...And Into The Realm
02. Purging Flames
03. The Silent Guide
04. The End Of The World
05. My Haven
06. Principles Of Hatred
07. The Forge
08. Disciples
09. I Shall Rise Again
10. Out From The Darkness

In 2014 besprak ik Love Songs and Other Nightmares van de Spaanse melodieuze heavy metalband Kilmara. In de tussenliggende jaren hebben we blijkbaar niet al te veel gemist, want pas zo'n vier-en-half jaar later komt de band met de opvolger: vorige week verscheen Across The Realm Of Time.

Net als op de voorganger is de productionele kant (inclusief het opnemen en mixen) van het album in de vertrouwde handen van Roland Grapow, vooral bekend van Masterplan en Helloween. Kilmara zelf heeft wel een voorname wisseling in de bezetting ondergaan: de Duitse zanger Christian Kohl heeft plaatsgemaakt voor de onbekende Amerikaan Daniel Ponce. Maar eens horen hoe dat uitpakt.

Het album begint al meteen heel traditioneel met het instrumentale intro … And Into The Realm Of Time, een bombastisch en dreigende opener die eigenlijk nog niets prijs geeft van waar Kilmara eigenlijk voor staat. Maar direct vanaf Purging Flames is het wel duidelijk hoe de vlag er voor hangt. Kilmara moet het hebben van melodieuze, pakkende heavy metal, verpakt in catchy composities. Om de hoofdrol wordt gestreden door het lekker in het gehoor liggende gitaarwerk (het sterke punt van Kilmara wat mij betreft) en de melodieuze zanglijnen van nieuwkomer Ponce. Hij klinkt nog een pak gladder dan zijn voorganger, dus het is wel duidelijk welke kant de band op wil.

De traditionele heavy metal van Kilmara glijdt dankzij een uitgekiende en gelikte productie soepeltjes naar binnen, de liedjes zitten prima in elkaar, en de muzikanten weten heel goed waar ze mee bezig zijn. Misschien is dat juist wel het manco van een plaat als deze: het past allemaal te netjes, en zit te goed bedacht in elkaar. Wat dan ontbreekt zijn bezieling, en onderlinge afwisseling binnen de nummers; het lijkt nu net iets te veel op een trucje dat minutieus wordt uitgevoerd. Zoals wel vaker mis ik hier de spreekwoordelijke ballen, de peper in de reet.

Ik kan op zich prima naar Across the Realm of Time luisteren, maar een paar nummers is eigenlijk al wel genoeg, omdat er een aantal toch best op elkaar lijken. Ondanks dat de muziek goed in elkaar zit mag het van mij wel wat avontuurlijker. Al zullen de (old school) liefhebbers van klassieke melodieuze heavy metal het waarschijnlijk niet met me eens zijn.