Klone - The Dreamer's Hideaway

• BandKlone [FR]
• TitelThe Dreamer's Hideaway
• Release datum05-10-2012
• LabelKlonosphere Records [FR]
• PromotorViral Propaganda [PT]

Tracklist

01. Rocket Smoke
02. The Dreamer's Hideaway
03. Into The Void
04. Siren's Song
05. Corridors
06. Rising
07. Stratum
08. Walking on Clouds
09. The Worst is Over
10. A Finger Snaps
11. At The End Of The Bridge

Eerder dit jaar besprak ik al het tussendoortje The Eye Of Needle van de Franse alternatieve/progressieve/groove metallers Klone. Sowieso komt die naam en/of een van de bandleden regelmatig voorbij als het gaat om invloeden binnen de moderne Franse metalscene (het collectief Klonosphere), uitgebreid voorstellen hoeft dus niet echt meer. In genoemd stukje werd ook al melding gemaakt van een nieuw te verschijnen album later in 2012; dat album met de titel The Dreamer's Hideaway heb ik inmiddels een paar keer aan mijn hersentjes blootgesteld (via de gehoorgangen uiteraard).

Zoals ik al eerder constateerde is Klone niet echt vast te pinnen op een enkele muziekstijl. Een verwijzing naar een minstens even groovende en eigenzinnige act als Tool kan en mag nimmer uitblijven. En dat bedoel ik dan louter positief, als vergelijking qua muzikale aanpak en de schijnbaar eenvoudige grijpbaarheid en pakkendheid van de muziek, niet dat de band gekopieerd wordt of iets dergelijks. Ook de licht progressieve instelling hoort daarbij, maar dan niet moeilijk om het moeilijk doen (geen ellenlang sologepiel), maar net wat minder voor de hand liggende ritmiek en structuren.

Mij heeft Klone al vanaf opener Rocket Smoke meteen (weer) te pakken: een pakkende riff, dreigend maar swingend, met catchy zang, een juweeltje met een stevig randje. Het titelnummer dat volgt laat grotendeels horen waar ik het al eerder over had: een sterke opbouw, wat afwijkende ritmepatroontjes, een saxofoon; net wat dingetjes die je misschien niet helemaal verwacht, maar door Klone tot een strak geheel gesmeed worden. Into The Void en Siren's Song zijn voorbeelden van tracks die laten horen dat metal ook op een subtielere manier heel boeiend kan zijn.

Stevig en dreigend gaat het er dan weer aan toe met Rising, lekker gitaarwerk en een groovy ritme strijden om de aandacht van de luisteraar. Ik kan hier maar moeilijk stil bij blijven zitten. Ik had trouwens de zang helemaal nog niet genoemd, realiseer ik me nu de afwisselende, sterke strot van Yann Ligner ook een behoorlijk stempel op deze track drukt. Of het nou clean gaat, licht schreeuwend, of met ferme uithalen, deze man beheerst het allemaal en is daarmee een onmisbare factor binnen het totaalgeluid van Klone. Sterk nummer.

Na het korte intermezzo (intro?) Stratum gaat het verder met Walking On Clouds, juist de langste track van het album. Het zal niet verbazen dat ook hier weer genoeg gebeurt. Het nummer komt lekker log en traag op gang, maar bouwt uiteraard (weer) op naar een vette climax. Leuk is de gastbijdrage van King's X's Doug Pinnick in A Finger Snaps, ook zo'n band die in de jaren '90 al niet gevoelig was voor heersende genres en lekker zijn eigen gang ging (gaat?) met heerlijk groovende muziek (Faith Hope Love komt hier ten huize nog wel eens voorbij). A Finger Snaps sluit daar prima bij aan.

Metalfans die ook wel eens wat anders willen horen dan het betere hak- en beukwerk doen er goed aan om Klone eens een kans te geven. Wees niet bang voor een meer relaxte sfeer binnen de muziek, en stel je open voor het niet alledaagse karakter van The Dreamer's Hideaway.