Leben Ohne Licht Kollektiv / Immemorial - Quantum of abstract physics
- Immemorial [FR], Leben Ohne Licht Kollektiv [FR]
- Quantum of abstract physics
- 10-09-2012
- Cold Dark Matter Records [FR]
- Infektion PR [PT]
Tracklist
Leben Ohne Licht Kollektiv
01. The dust is eternal
02. Behind the walls
03. Horizon
04. Dreams injection Immemorial
05. The Downfall of Astral Radiance
Quantum Of Abstract Physics is een wat apart album, en een twijfelgeval voor WingsOfDeath. Nou worden die uiteindelijk wel eens vaker besproken (soms ook niet) en ook deze is uiteindelijk door de keuring gekomen. Met name omdat we ons wel eens vaker (voorzichtig) op het pad van (dark) ambient/drone en aanverwanten hebben begeven. Daarnaast is het nog een splitalbum ook, van projecten die volgens mij allebei bestaan uit slechts 1 persoon, waarvan informatie redelijk schaars is. Vaagheid alom dus.
Dit werkstuk is tot ons gekomen vanuit de Franse underground scene. Een initiatief waarbij niet alleen twee acts betrokken zijn, maar ook nog eens een samenwerking van maar liefst drie labels. Leben Ohne Licht Kollektiv is ooit ontstaan als Mord en werd als zodanig door I.L(uciferia). in het leven geroepen, waarschijnlijk ergens rond 2005. Immemorial op zijn beurt zag wel het levenslicht, in 2006, met dank aan D.(amian Luce). En dat is dan zo'n beetje de info waar we het mee moeten doen, al zullen insiders/kenners ongetwijfeld beter geïnformeerd zijn.
Leben Ohne Licht Kollektiv verdeelt zijn bijdrage over een viertal tracks. The Dust Is Eternal bevat kabbelende, jammerende gitaargeluiden, lichtelijk ongestructureerde drumpatroontjes, maar is vooral gebaseerd op samples. Duister, bovennatuurlijk, misschien een beetje psychedelisch; ik denk dat het er ook aan ligt waar je zelf als persoon gevoelig voor bent hoe je zo'n sfeer zou willen omschrijven. Ik houd het op duistere ambient met een doomy, spooky sfeertje. Behind The Wall vervolgt op dezelfde obscure, donkere toon, en combineert dat met mysterieus gebonk en gefluister, zodat je je inderdaad gaat afvragen wat zich achter die muur afspeelt.
Horizon kent en iets andere aanpak, meer 'muzikaal', met lichte industrial invloeden. Hier bepalen sinistere synth geluiden de sfeer, dat gaat zelfs gepaard met iets dat we zouden kunnen omschrijven als melodie. Ook horen we hier de eerste vocalen voorbijkomen, in een soort van koorzang. Dreams Injection bevat opnieuw jammerende, vervormde gitaren op een bedje van chaotisch drumwerk en maakt het cirkeltje rond.
Immemorial houdt het op 1 titel, het nummer bestaat uit een half uur aan dreunende, donkere ambient drone. Zweverige, etherische geluiden gaan gepaard met geluidsuitbarstingen en ijzige (bijna-) stiltes. De opbouw is goed verzorgd, de aandacht mag niet verslappen. Wanneer na een minuut of tien de eerste percussiegeluiden hun opwachting maken, valt pas op dat er ook gitaar aan te pas komt. Een repeterende riff, neigend naar black metal, zeer depressief van aard. Maar altijd en bovenal uiterst sfeervol. Zoals het hele album.