Lesbian Bed Death - Midnight Lust

• BandLesbian Bed Death [GB]
• TitelMidnight Lust
• Release datum01-03-2024
• LabelWormHoleDeath Records [IT]
• Genre Glam / Hairmetal, Heavy / power metal

Tracklist

01. Maria
02. Roadkill
03. Satanic Suicide Sex Cult
04. Your Love Makes Everything Worse
05. The Antichrist
06. She Loves Lilith
07. The Mummy's Tomb
08. Reykjavik Nights
09. Feral Eyes
10. The Woman Who Drinks Tears
11. Rhythm Of The Kill
12. Art Of Terror
13. Horrors of the Crown Hotel

Lesbian Bed Death noemt zich een gothic punk / rock / metalband uit Stoke-on-Trent, UK. De band combineert hun liefde voor horrorfilms en esthetiek met rauwe riffs, gothic ondertonen en pakkende refreinen. Hoewel vooral opererend vanuit de underground komt het gezelschap toch al met de achtste langspeler op de proppen: Midnight Lust. Inderdaad, precies zo'n titel die bij een gothic band verwacht; de albumhoes doet daar trouwens ook goed in mee. Met de toevoeging van hun nieuwe zangeres JJ heeft Lesbian Bed Death mijns inziens een interessante troef in handen.

Horror, liefde, seks, dood, passie, maar ook plezier en energie zijn de belangrijkste ingrediënten van dit nieuwe album, dat een achtbaan van opwinding, emoties en entertainment biedt. De band wil hun fans meenemen op een onvergetelijke reis en met deze samenhangende verzameling nummers proberen ze zowel de verbeelding te prikkelen als de dansvloer in beweging te krijgen.

Wanneer het album van start gaat met Maria en Roadkill ben ik aardig verrast. Ik verwachtte eenvormige gothic / dark rock, maar wordt getrakteerd op opzwepende heavy metal. Okay, dit is geen metal van de meest verrassende soort, maar deze muziek luistert in eerste instantie verdomd lekker weg. Zelfs wanneer het tempo wordt terug geschroefd (Satanic Suicide Sex Cult) blijft het geheel lekker krachtig, en krijgt een soort van punky rock de overhand. Ook wat glam / hair-invloeden sijpelen door (The Antichrist).

Zo halverwege het album kom ik tot de conclusie dat Lesbian Bed Death van alles is, behalve gothic - het etiket waar het label mee pronkt. Zo is She Loves Lilith lekker oubollige metal, heeft The Mummy's Tomb te veel opzwepende vrolijkheid in een classic-rock-jasje, en had Reykjavik Nights op een van de slechtere albums van Ozzy (eind jaren '80) kunnen staan. Okay, de rock / metal is niet constant even vrolijk, zoals bijvoorbeeld Rhythm Of The Kill laat horen. Dat is alleen maar positief, want de donkere atmosfeer die dat teweeg brengt vind ik zeker van toegevoegde waarde. Sterker nog: ik had graag wat meer van dat duistere randje gehoord van deze band.

Geheel op het verkeerde been gezet door de begeleidende info heb ik (misschien juist wel vanwege het verrassingseffect) genoten van een lekker ongedwongen album. Met de roots in vooral de jaren '80 gooit Lesbian Bed Death het beste op een hoop van hardrock, heavy, glam en hair metal. Geen greintje originaliteit, maar wel aangename feel-good-muziek. Ik moet een beetje denken aan de soundtrack van een jaren '80 of '90 tienerfilm - een tikje uitdagend of ondeugend, maar stiekem toch catchy as hell. Ik houd hier wel van!