LizZard - Majestic

• BandLizZard [FR]
• TitelMajestic
• Release datum17-10-2014
• LabelKlonosphere Records [FR]
• PromotorViral Propaganda [PT]

Tracklist

01. Vigilent
02. Aion
03. Bound
04. The Roots Within (Majestic)
05. Only One
06. Just a Breath
07. Circles
08. Reminder
09. Colour Blind
10. Falling in Zero

De Franse alternatieve rock/metalband LizZard is hier eerder aan de orde geweest naar aanleiding van hun album Out Of Reach dat eind 2012 verscheen. Heel eerlijk gezegd heb ik die band verder niet echt gevolgd, ondanks dat ik dat album indertijd best kon waarderen. Inmiddels ben ik in de gelegenheid om de draad weer op te pakken, want op 17 oktober verscheen een nieuw album: Majestic.

En dit Majestic is opnieuw een album geworden waarop LizZard alle uithoeken van het brede begrip rockmuziek verkent. Dit alles wel gestoken in een modern jasje. Dat wil zeggen met de nodige power en groove, want het gros van de nummers is behoorlijk aanstekelijk te noemen. En dat ondanks dat het toch niet altijd de gemakkelijkste muziek is. Wat LizZard juist wel heel goed doet is ingewikkelder stukken eenvoudiger laten klinken. Dat heeft Majestic dus nog altijd gemeen met Out Of Reach.

Het album begint nog enigszins gevoelig met Vigilent. Nou ja dat gevoelige zit 'm vooral in de vocalen, want het nummer zelf rockt er in puur muzikaal opzicht lekker op los. Vrij standaard ritme, dat wel, en aangevuld met een melodieus, herhalend gitaarlijntje. Aion en Bound rocken hierna een stuk aantrekkelijker, en vooral swingender. Hoe dan ook weet elk nummer op zich prima de aandacht vast te houden, het album is bij eerste beluistering dan ook al voorbij voor je het in de gaten hebt. De repeat-knop is de enige manier om het album dan snel aan een meer aandachtige luisterbeurt te onderwerpen.

En dan blijft als een paal boven water staan dat LizZard als hedendaagse rock/metalband de vouwen uit je broek rockt en groovt. Dodelijk effectief rossen de afwisselende ritmes je gehoorgangen binnen, in een poging zich blijvend in je hersenpan te nestelen. Al lukt dat de ene keer beter dan de andere keer eerlijk gezegd. Zo is het instrumentale Just A Breath misschien juist vanwege het ontbreken van vocalen wel zo'n oorwurm die je niet meer loslaat, waarbij je je eigen zanglijnen gaat bedenken. Hoe dan ook een lekker melancholisch/donker nummer, met een sterke postrock-feel. En is Colour Blind een heerlijke beuker temidden van subtieler in elkaar gestoken nummers. Al mag de (mee)slepende afsluiter Falling In Zero er ook zeker zijn. Genieten tot de laatste seconde, van track en album.

Vergelijkingen zijn lastig te bedenken vanwege het brede karakter en de eigenzinnige insteek van de muziek. Tool en Karnivool zijn namen die ik vaak voorbij zie komen, maar met hetzelfde gemak zijn er verbanden te leggen met de muziek van acts als A Perfect Circle of Radiohead; of aan een hele andere kant van het muzikale spectrum Meshuggah of Gojira. Tja, luister en oordeel zelf lijkt meer dan ooit het devies; ik verwacht niet dat je er als avontuurlijk ingesteld muziekliefhebber spijt van gaat krijgen.