Lovell's Blade - Stone Cold Steel

• BandLovell's Blade [NL]
• TitelStone Cold Steel
• Release datum10-02-2017
• LabelInto The Limelight Records [NL]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Legend In A Day
02. Dynamite
03. Rollin' On
04. Devil's Daughter
05. Nothin to Lose
06. Out for Blood
07. Into the Sun
08. Rise and Fall
09. Inside Out
10. As Much As I Can

Lovell's Blade ontstond vorig jaar toen een drietal bandleden besloot om de klassieke rockband Picture vaarwel te zeggen. Dit trio - Pete Lovell (zang, tevens naamgever van de nieuwe band), Mike Ferguson en Andre Wullems (beiden gitaar) - had wel zin in een avontuur met een nieuwe band. Nadat een ritmesectie was gevonden in de vorm van bassist Patrick Velis (Kutschurft, Doghouse Gallows) en drummer Noel van Eersel (Nembrionic (Hammerdeath) werd een splinternieuwe Nederlandse hardrockband een feit: Lovell's Blade was geboren. Dit heeft overigens geen vervelende gevolgen voor Picture: die band is weer helemaal hersteld in de originele bezetting zoals die ook in 1979 al was.

Een debuutalbum voor Lovell's Blade kon niet natuurlijk niet lang uitblijven. Die heet Stone Cold Steel, is opgenomen en gemixt door Serge Naberman in de prestigieuze Claim To Fame Studios, en verscheen op 10 februari via Into The LimeLight Records (voor Europa en Azie). In de Verenigde Staten verzorgt Divebomb Records de release. En dan naar de muziek. Want wat kunnen we hier verwachten? Uiteraard lekker swingende en opzwepende heavy rock/metal!

Over opzwepend gesproken: opener Legend in a Day is een authentieke, midtempo hardrock headbanger. Hier horen wel direct een van de speerpunten van de band: het catchy refrein. Stone Cold Steel zal er vol mee blijken te zitten. Natuurlijk is dat niet alles, want ook het muzikale vakmanschap dient vermeld te worden, net als de weliswaar redelijk beperkte, maar zeer passende zang van de naamgever van de band. En vergeet het lekker gitaarwerk niet! Riffs, leads, melodie, solo's; het klinkt allemaal als de spreekwoordelijke klok. Ok, niet altijd even origineel, maar juist die vertrouwde vibe zal menig headbanger aanspreken denk ik.

Dynamite vervolgt, en doet me toch vooral denken aan AC/DC, die riffs! Het is een simpele maar doeltreffende rock n roll-stamper, zoals er nog wel een paar op het album staan, zoals het iets vlottere Rollin' On, en het wat flauwere Nothing to Lose. Van die laatste vind ik het met name refreintje op het randje van (te) cheesy. Natuurlijk kan een klassiek hardrockalbum niet zonder ballad. Hier krijgen we er zelfs twee voor de kiezen die daarvoor door kunnen gaan. Daarin voorziet Into The Sun; niet mijn favoriet van het album zeg ik met enig gevoel voor understatement. Het nummer duurt ook veel te lang. Ook van afsluiter As Much As I Can (met pseudo-Oosters gitaargefriemel) ben ik niet echt onder de indruk.

Gelukkig is net daarvoor Out For Blood te horen, het kortste, snelste en hardste nummer van het album, zodat ik zeker weet dat de band ook dat prima beheerst! Stone Cold Steel is wat mij persoonlijk betreft dan ook een aangename verrassing. Ondanks die twee naar mijn smaak mindere nummers, ik accepteer dat dat er nou eenmaal bijhoort. Hoewel in de basis de spreekwoordelijke 'trip through memory lane' zit de pakkende hardrock hier gewoon goed in elkaar. Maar ja, wat verwacht je ook van zulke doorgewinterde muzikanten. Adel verplicht zeg maar. Lovell's Blade kan wat mij betreft met opgeheven hoofd de (inter?)nationale podia gaan bestormen.