Lucid Dreaming - The Chronicles Pt. I
- Lucid Dreaming
- The Chronicles Pt. I
- 02-08-2013
- Limb Music [DE]
- Hard Life Promotion [NL]
Tracklist
01. Introduction
02. Motherless Child
03. The Quest For The White Pig
04. Side By Side
05. To Caer Dathyl
06. Swords For Prydain
07. Land Of Darkness
08. Where Evil Rides
09. The Price
10. No Turning Back
11. Farewell
Lucid Dreaming is het geesteskind van Elvenpath gitarist Till Oberboßel. Vorig jaar besloot hij een project op te starten, naast zijn 'hoofdband'. Hij kreeg hierbij de hulp van wat bevriende muzikanten: Philipp Koch (Synchronic, Opalessence) op drums; en de gitaristen Michael Petrick (Synchronic) en Elvenpath collega Oliver Rossow voor de solo's. Daarnaast speelt Till de overige gitaarpartijen, bas en keyboards allemaal zelf. Voor de zang is gebruik gemaakt van een hele rits al dan niet bekende vocalisten, waaronder Alexx Stahl (Roxxcalibur), Jutta Weinhold (Zed Yago), Thassilo Herbert (Dragonsfire), Leo Stivala (Forsaken), Dragutin Kremenovic (Elvenpath) en Ruth Knepel (Opalessence).
De veelheid aan vocalisten bleek nodig om het thematische aspect van het project goed uit de verf te laten komen. Lucid Dreaming concentreert zich daarbij op de eerste twee boeken van het fantasy vijfluik The Chronicles Of Prydain, een verhaal geschreven door Lloyd Alexander over de Welshe mythologie. Dit is door Till Oberboßel in eerste instantie gegoten in het Lucid Dreaming debuutalbum The Chronicles Pt. 1, waarmee dus al gelijk wordt aangekondigd dat er meer albums aan zitten te komen.
Het zal niet verbazen dat de muziek die we hier te horen krijgen onvervalste power metal is. Niet van het overweldigende keyboardgeluid of ongeremde muzikale krachtpatserij, maar eerder klassieke heavy metal met wat lichte folk-invloeden (Farewell), niet vreemd gezien de thematiek. Voornamelijk midtempo of licht opzwepende ritmes, een hele basic ritmesectie, en de toetsen slechts ter aanvulling. De muziek moet het vooral hebben van de (multi-)vocale invulling, zoals bijvoorbeeld To Caer Dathyl laat horen.
Uiteindelijk blijkt het album een hele zit: elf tracks, waarvan de twee kortste net over de zes minuten klokken, de langste elf en een half, zodat de totale speelduur op ruim een uur en een kwartier komt. En als de muziek nou allemaal even spannend was, maar nee, dat is helaas niet het geval. Ik ben van mening dat de sterkste nummers en/of passages ervan met ongeveer de helft van de huidige totale speelduur een behoorlijk album zouden hebben opgeleverd. Nu kabbelt de muziek mij veel te plichtmatig voort, zonder enige vorm van spanning en vaak een beperkte opbouw.
Het eerste nummer na de introductie begint nog prima. Motherless Child is een vlotte power metal track in het bekende galopperende tempo, dat door de diverse vocalisten, naast het prima gitaarwerk, keurig wordt ingekleurd. Daarna verpest The Quest For The White Pig (wat een titel trouwens) het wat mij betreft helemaal qua zang. Muzikaal zit het nummer best ok in elkaar, lekker tempo en weer prima gitaarwerk, maar de vocale bijdragen klinken af en toe wat plichtmatig en lijken ook niet helemaal goed op elkaar afgestemd.
Hierna wisselen hoogtepunten (het al genoemde To Caer Dathyl, het robuuste Land Of Darkness, het voor de verandering goed opgebouwde The Price) en dieptepunten (de oervervelende ballad Side By Side) elkaar af. Het zou flauw zijn om te bedenken dat de laatste twee titels No Turning Back en Farewell wishful thinking zijn, dit zijn uitgerekend twee van de minder beroerde songs op het album.
Maar heel eerlijk gezegd vind ik The Chronicles Pt. 1 geen onverdeeld succes. De intentie van de veelvoudige vocalen is zeer goedbedoeld, het gitaarwerk is dik in orde, net als de subtiele toetsenlijntjes. Voor een vervolg graag iets meer boeiende songwriting, beter op elkaar afgestemde zangpartijen, en minder vullers die toch niks toevoegen.
