Majesty - Legends

• BandMajesty [DE]
• TitelLegends
• Release datum28-06-2019
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. The Will To Believe
02. Rizing Home
03. Burn The Bridges
04. We Are Legends
05. Wasteland Outlaw
06. Church Of Glory
07. Mavericks Supreme
08. Words Of Silence
09. Last Brigade
10. Blood Of The Titans
11. Stand As One

Majesty is de Duitse klassieke heavy metalband die is opgericht in 1997, en in het jaar 2000 debuteerde met het album Keep It True. Inderdaad, de zelfde naam als het Duitse festival, dat bekend staat om z'n old school insteek en het opnieuw tot leven wekken van dood gewaande bands. Is dat toeval? Nee, want zanger Tarek Maghary blijkt een van de mede-oprichters te zijn van het festival.

Als enig origineel bandlid brengt Maghary precies die muziek waar Keep It True, het festival bekend om staat: een mix van onvervalste, traditionele heavy, en van veel toetsenwerk voorziene power metal. Met Legends is de band anno 2019 toe aan album nummer negen, al moeten we het Metalforce-album eigenlijk ook meetellen - zo heette Majesty namelijk van 2008 tot 2011, maar dat mogen we achteraf gerust een tijdelijke vlaag van verstandsverbijstering noemen. Overigens vind ik het wel bijzonder dat Majesty, met hun staat van dienst, hier nog niet eerder aan de orde is geweest.

Raakvlakken met gelijkgestemde collega's (Rhapsody, Gloryhammer) zijn er genoeg, elke power metalband met een voorname rol voor de toetsen en een nadrukkelijk melodieuze insteek kan als referentie dienen. Toch doet Majesty af en toe wel heel erg z'n best om pakkend voor de dag te komen. Bij bijvoorbeeld Burn The Bridges moet ik aan bands als Battle Beast of Amaranthe denken, zo opzichtig wordt er geflirt met een poppy, beetje elektronisch aandoend geluid. Ook het refrein, met een constant herhalend 'burn burn burn', is echt te flauw voor woorden.

Daarentegen doet het bijna-titelnummer We Are Legends vanwege het trage tempo, de epische insteek en koortjes enigszins denken aan Manowar. Dat zijn weliswaar uitersten, maar dit geeft wel aan dat Majesty moeite heeft met het vinden van een eigen gezicht. Songtitels als We Are Legends, Blood Of The Titans en Stand As One geven, behalve een krijgshaftige sfeer, ook niet echt veel blijk van een originele insteek. Deze kortzichtige eerste indruk mijnerzijds wordt overigens wel door de muziek bevestigd, vind ik.

Zo bont als Burn The Bridges maakt Majesty het in het vervolg van het album gelukkig niet meer, al komt Church Of Glory bij vlagen gevaarlijk in de buurt. De band zet zichzelf vooral neer als een echte old school metalband, en dan wil ik vooral vermijden dat ik hier de term 'true metal' ga gebruiken. Ik heb echter het idee dat Maghary en Majesty dat juist als een compliment zullen opvatten, hoe oubollig het ook klinkt. Ik begrijp heel goed dat dit in Duitsland populair is, ik moet zo af en toe ook heel erg aan Powerwolf denken. Een paar nummers kan ik prima beluisteren, maar een heel album lang is voor mij te veel van het goede. Op een festival of zo zou ik Majesty in elk geval niet uit de weg gaan.