Mark Bogert - Painting The World

• BandMark Bogert [NL]
• TitelPainting The World
• Release datum27-10-2016
• LabelFreia Music [NL]
• PromotorJBM Events [NL]
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. Earning The Best
02. Obstacles In The Universe
03. Nature Of Stone
04. Friends On Holiday
05. Learning The Diffculties
06. Freedom After Wars
07. Missing The Loved Ones
08. Running Till The End Of Time
09. Created Lifestyle
10. A Lifetime Journey

Gitarist en componist Mark Bogert is de gitarist van de redelijk bekende progressieve rockband Knight Area, daarnaast vormt hij samen met zijn levensgezellin Nadine Pruim een akoestisch duo met de naam Un-Plugged. In een verder verleden was hij actief hij in de bands Mythlorian (in 2007 winnaar van de Nederlandse Wacken Metal Battle) en Penny’s Twisted Flavour (debuutalbum Sketches in 2010), en was hij als gast te horen op albums van Lord Volture. En alsof dat nog niet genoeg is, is hij een veelgevraagd sessiemuzikant, geeft workshops, en brengt hij onder eigen naam ook nog eens instrumentale gitaarplaten uit. In 2014 verscheen A Story In Parts, eind vorig jaar de opvolger Painting The World, die ik nu hier voor me heb liggen.

En laat ik nou net geen liefhebber zijn van instrumentale platen, waarop het oeverloze gitaargepiel je horendol maakt. Dat dacht ik tenminste, nadat ik in de jaren '80 en '90 al albums van bijvoorbeeld Steve Vai en Joe Satriani na beluistering vriendelijk doch beslist terzijde heb geschoven. En al doet Mark Bogert eigenlijk niet veel anders dan de groten van weleer, uiteindelijk is me gebleken dat ik Painting The World prima uit heb kunnen zitten. Mijn favoriete genre gaat het nooit worden, maar het overduidelijk aanwezige vakmanschap van de hier aanwezige muzikanten (bas en drums worden gespeeld door de collega's van Knight Area) en het - tegen mijn verwachting in - prima afwisselende en beluisterbare songmateriaal heeft me er toch doorheen gesleept.

Het is namelijk wel vooral, maar niet alleen maar rock en oeverloos gepiel dat we hier te horen krijgen. Evenals bijvoorbeeld Satriani op Flying In A Blue Dream doet, verkent Bogert meerdere muzikale invalshoeken, zodat het materiaal, weliswaar zwaar leunend op het constant aanwezige gitaarspel, een zekere luchtigheid behoudt. Neem bijvoorbeeld het Caribisch getinte Friends On Holiday, daar moet je toch wel vrolijk van worden. Daarnaast worden uitstapjes gemaakt naar wat meer poppy muziek (Nature Of Stone), of worden juist een keer wat zwaarder aangezette riffs tevoorschijn getoverd (Created Lifestyle).

Maar over het geheel genomen zal het niet verbazen dat het materiaal grotendeels ligt in het verlengde van wat de bekende virtuozen 'vroeger' deden. En dan bedoel ik niet die irritante Shrapnel-shredders, maar de 'echte' gitaristen, die behalve ellenlange solo's, ook gewoon in dienst van een liedje kunnen spelen. Heel vaak zal ik Painting The World niet meer opzetten, maar dat heeft alles te maken met persoonlijke voorkeuren; de kwaliteit van deze productie zal en wil ik absoluut niet ondermijnen!