Melechesh - Enki

• BandMelechesh [IL]
• TitelEnki
• Release datum27-02-2015
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Tempest Temper Enlil Enraged
02. The Pendulum Speaks
03. Lost Tribes
04. Multiple Truths
05. Enki Divine Nature Awoken
06. Metatron and Man
07. The Palm The Eye and Lapis Lazuli
08. Doorways to Irkala
09. The Outsiders

Met een beetje fantasie zou Enki een liefkozende afkorting zijn van mijn achternaam (Enklaar). Ik ben nuchter genoeg om te begrijpen dat ik de laatste onder de Mesopotamische zon zal zijn waaraan gitarist/vocalist Ashmedi denkt als hij werkt aan een nieuw album van zijn Melechesh. Eerder zal het weer een duik zijn in het aloude Gilgamesj-epos waarin de naam Enki veelvuldig genoemd wordt. Gelukkig maar want de Sumerian magick moet ten alle koste behouden blijven voor de Zesde van Melechesh, dunkt me.

Wereldburger Ashmedi begon al in 1993 demo’s uit te brengen onder de naam Melechesh. Destijds begon dat in Jeruzalem. Een stad die niet zozeer bekend staat om zijn bruisende metalscene. Ondanks dat het aparte geluid wel opviel, duurde het tot 2001 voordat met het tweede album een groter publiek bereikt ging worden. Djinn bevatte een onstuimige kruisbestuiving tussen black en thrash metal dat werd overgoten met een Midden-Oosten-saus. De mystieke Sumerische mythologie vormde het conceptuele decor dat het eerder genoemde geluid extra diepgang heeft. Verwantschap is er met het Amerikaanse Absu dat met een zelfde eigenzinnigheid put uit Keltische thema’s.

Gedurende de jaren die daarop volgden, schaafde Ashmedi aan dat typische geluid zonder het ooit inhoudelijk te veranderen. Enki is daarom stilistisch gezien niet anders ten opzichte van het prille werk. Ondanks dat de line-up buiten Ashmedi om weer helemaal anders is ten opzichte van voorganger The Epigenesis uit 2010. Het album klinkt gejaagd en overrompelend. Met slepende, melodieuze thema’s over het brute blastgeweld gedrapeerd zodat het album opnieuw een bevreemdende uitwerking heeft.

Je zou kunnen zeggen dat het allemaal niet zo heel verrassend is wat je voorgeschoteld krijgt, maar dat zou muggenzifterij zijn. Immers, Melechesh pakt uit met een hoge mate aan kwaliteit en een aantal te zinderende, eigenwijze tracks. Links en rechts duiken er enkele Oosterse akkoorden op om de Sumerische vlam brandende te houden. De bezwerende koren in Enki - Divine Nature Awoken maken het bij vlagen bombastisch. Overigens heeft Sakis Tolis van Rotting Christ hier een gastrol.

Gastrollen zijn er ook voor Max Cavalera die meebrult in Lost Tribes. Verder treffen we ook nog Rob Caggiano aan die zich mag uitleven in The Palm The Eye and Lapis Lazuli. Kortom, Melechesh pakt uit op Enki.

Op productioneel niveau is er ook niet beknibbeld. Op de infosheet valt een ingewikkeld verhaal over ‘concert pitch’ van 432hz in plaats van 440hz te lezen. In de praktijk betekent het dat Enki gewoon moddervet en messcherp klinkt. Persoonlijk vind ik de gedubbelde zang bij vlagen wat overbodig. Ook het drumgeluid had wat organischer mogen klinken. Dat zijn maar hele kleine puntjes om over te zeuren, hoor. Enki is bovenal een vlucht naar een ruwe, magische wereld hier ver vandaan.