Midnight - No Mercy for Mayhem

• BandMidnight [US]
• TitelNo Mercy for Mayhem
• Release datum19-08-2014
• LabelHells Headbangers [US]

Tracklist

01. The Mercy Curse
02. Evil Like a Knife
03. Prowling Leather
04. No Mercy for Mayhem
05. The Final Rape of Night
06. Degradation
07. Woman of Flame
08. Try Suicide
09. Whiplash Disaster
10. Aggressive Crucifixion
11. Destroy Tsunami's Power

Het Amerikaanse Midnight is actief sinds 2003, en heeft al een flinke waslijst aan EP's, splits en compilaties op z'n naam staan. Er verscheen tot nu toe 'slechts' een enkele full length, Satanic Royalty in 2011. Best wel bijzonder dat nu drie jaar later 'al' een tweede verschijnt, No Mercy For Mayhem, met maar liefst tien nieuwe tracks. Overigens is er ook een dubbel-CD versie van deze release, met op disc 2 de opnames van de zeer gelimiteerde LP Alive On The Streets Of Cleveland. Dit was een optreden dat de band gaf op 29 oktober 2011 in de WCSB ter gelegenheid van Halloween Ball te Cleveland, Ohio, USA.

De muziek die het diabolische trio voortbrengt is te omschrijven als een soort van rock 'n' roll/speed metal-achtige vorm van black metal, met eventueel ook nog wel een vleugje punk; ook wel black 'n' roll genoemd. De roots lijken te liggen in lang vervlogen Venom/Hellhammer/Celtic Frost/Bathory-tijden, aangevuld met Motörhead-attitude en primitieve speed/thrash metal oprispingen (Possessed, Slayer, Exodus).

Na het nietszeggende introotje The Mercy Curse rost Evil Like A Knife ongenadig rauw door de speakertjes. Het nummer klinkt wel een beetje alsof het is samengesteld uit overgebleven Metallica-riffs ten tijde van Kill 'm All. Gejaagd, rauw en evil, met een beetje een punky attitude. Daarna is het de beurt aan Prowling Leather, dat eerder beelden oproept van een soort Venom-Motörhead-bastaard. Het zijn die twee elementen, speedy thrash en een rock/punk insteek, die bepalend zijn voor dit album.

Tja, je moet van dat typische rauwe geluid houden om een band als Midnight te weten waarderen. De muziek is zeker niet al te ingewikkeld, integendeel zelfs, en roept vooral het gevoel op van 'vroeger' in dit geval zo'n beetje midden jaren '80. Puristen zullen zeggen: toen metal nog echt metal was. De snelheid ligt overwegend hoog, het geluid is schel, en de sfeer uitermate duister. De rauwe, rasperige en schreeuwerige zang past hier precies goed bij; verwacht dus ook geen vocale hoogstandjes. Het klinkt allemaal lekker old school evil, al kunnen we daar tegenwoordig stiekem wel een beetje om lachen. Ach, Midnight heeft gewoon een lekker ouderwets plaatje in elkaar gedraaid dat z'n weg naar de liefhebbers zeker zal weten te vinden.