Mindtech - Edge of the World

• BandMindtech [NO]
• TitelEdge of the World
• Release datum12-02-2016
• LabelTritech Music [NO]

Tracklist

01. Edge Of The World
02. Black Heart
03. The Quest
04. Lost In A Dream
05. Misery

Het Noorse vijftal Mindtech zag in 2007 het licht, maar men mocht tot 2013 wachten op een debuutalbum. Nu bewapend met een betere line-up als toen en toch aardig wat lovende reviews op zak, is het tijd voor hun EP Edge of the World.

De formule Mindtech is simpel maar effectief. Zwaar leunend op diepe riffs waar de melodie het zeer veel van de zang moet hebben, blijkt uit opener en titelsong Edge of the World. Met deze aanpak weten ze toch nog een aardig pakkend begin neer te zetten, die overloopt naar Black Heart, waar ze door enkel met gitaar te spelen in ritme en volume nog een fijn, gebalanceerd nummer ten gehore brengen. Halverwege schiet dit toch best standaard aanvoelende nummer wat los in een soepel dubbel-basdrum festijntje, hetgeen het laatste refrein ook extra luister geeft. Dit zijn toch net de details die Mindtech hun identiteit geven, en daarvan moeten ze het ook hebben. Hoewel zanger Mathias Molund Indergård over best een vermakelijke stem beschikt, staat het wel op standje non-stop blèren terwijl ik toch het gevoel heb dat er meer in zit dan alleen dat.

Het wat slomere The Quest brengt hier al wel verandering in, maar wat het nummer zelf betreft weet ik niet goed wat ik ermee aan moet. Het is er eentje met veel wisselingen in sfeer, waar het toch wel aardig in mineur blijft hangen en gaat het genre meer van rechttoe rechtaan naar vage prog hoekjes. Door middel van wat keyboard gestuurde koortjes in de intro komt er een wat gloomy sfeertje bij in Lost in a Dream. Dit word redelijk vastgehouden met het galmende refrein, maar de rest van het nummer is dan weer iets te contrasterend vlak om hier echt een ding van te maken. Mindtech blijkt wel een band waar de sterke uitschieters nog het meest in de gitaarsolo’s zitten, en in de sporadische catchy tonen in de refreinen.

Afsluiter Misery springt qua gevoel ook een beetje van hot naar her. Begint wat langzaam en slepend maar ontpopt uiteindelijk tot een beste beuker waar ik mezelf eindelijk op de neiging tot headbangen betrap. De solo’s zijn hier weer zo vermakelijk dat het zowat jammer is wanneer Mathias weer gaat zingen. Voor toch een redelijk volgepakt nummer beschikt het over een ietwat onbevredigend open einde.

Mindtech: jullie hebben goeie ideeën, weten hoe je details goed naar voren kunnen schrijven en de solo’s beuken als geen ander, maar het blijft bij details. Er zouden nog wel wonderen kunnen gemaakt worden als er een keyboard bij word gegooid, dan zal het al een stuk minder vlak klinken allemaal. Maar het moet net je ding zijn....