Mist - Free Me Of The Sun

• BandMist [SI]
• TitelFree Me Of The Sun
• Release datum01-06-2018
• LabelSoulseller Records [NL]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The Ghoul
02. Ora Pro Nobis
03. White Torch
04. December
05. Altar Of You
06. Disembody Me
07. The Offering
08. Demonized
09. Delirium
10. Free Me Of The Sun

De Sloveense band Mist volg ik al vanaf het prille begin. Ik werd door een kennis gewezen op een (toen nog) all female doomband, die een titelloze demo uitbracht in 2013, ruim een jaar na de oprichting in 2012. Naar aanleiding van die demo werd de band opgepikt door het Nederlandse Soulseller Records, dat de demo promoveerde tot debuut-EP, onder de titel Mist. Daarna volgde nog een tweede EP Inan in 2015. Al met al een lange aanloop, maar nu is er dan 'eindelijk' een debuutalbum: Free Me Of The Sun.

Het is vooral de combinatie van zang en muziek die van Mist een bijzondere band maakt. Natuurlijk, er zijn meer doombands met een zangeres, maar die spelen zelden zulke klassieke (epische) doom metal als bij Mist het geval is. De muzikale mosterd wordt ontegenzeglijk gehaald bij Candlemass: albumopener The Ghoul had zeker niet misstaan op Nightfall of Ancient Dreams. Die lekker logge, epische metal wordt in dit geval voorzien van de cleane zang van Nina Spruk, die enerzijds zwaar genoeg klinkt om te overtuigen, maar tegelijkertijd iets engel-achtigs toevoegt.

Ik weet het, origineel klinkt het allemaal niet, maar deze zich traag voortslepende doom metal heeft zich al sinds prille Black Sabbath-jaren onder mijn huid genesteld, en daar kom ik waarschijnlijk ook nooit meer van af. Het fijne van Mist vind ik dat de band deze muziek niet alleen authentiek en adequaat weet uit te voeren, maar ook echt geloofwaardig klinkt. Met dank vooral aan uiteraard de almachtige riff, daarnaast ook veel aandacht voor de fraaie gitaarsolo's, maar toch zeker ook aan de vocale capaciteiten van mejuffrouw Spruk. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het afsluitende titelnummer Free Me Of The Sun.

Bovendien weet de band wel wat afwisseling in hun muziek te stoppen, zodat je niet naar een lange klaagzang zit te luisteren. Met weliswaar consequent de hoofdrol voor de riff wordt er voorzichtig wat gestoeid met tempo- en sfeerwisselingen (meer uptempo stukken als in Altar Of You en The Offering, of juist het ballad-achtig opgebouwde titelnummer) zodat je als luisteraar wel bij de les blijft. Soms lijkt het juist wel of er extra traag geopend wordt (Disembody Me bijvoorbeeld) zodat elke verandering in tempo al wereldschokkend lijkt. De sfeer is, zoals het hoort natuurlijk, een beetje occult, in elk geval erg donker, zonder dat het overdreven wordt. Mystiek, prikkelend past misschien beter.

Moraal van het verhaal: de liefhebber van klassieke, slepende, epische doom metal schaft Free Me Of The Sun onmiddellijk aan. Ik hoor overduidelijk progressie ten opzichte van de EP's van een paar jaar terug, er zit dus nog zeker meer rek in Mist. Dat biedt een mooi toekomstperspectief; daarnaast zou ik de band heel graag eens live aan het werk willen zien!