Monster Magnet - Cobras and Fire (The Mastermind Redux)

• BandMonster Magnet [US]
• TitelCobras and Fire (The Mastermind Redux)
• Release datum02-10-2015
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. She Digs That Hole
02. Watch Me Fade
03. Mastermind
04. Cobras And Fire (Hallucination Bomb)
05. Gods and Punks
06. The Titan
07. When the Planes Fall From the Sky (Sitar and Psych Version)
08. Ball Of Confusion (Temptations cover)
09. Time Machine (Instrumental)
10. I live Behind the Paradise Machine: Evil Joe Barresi's Magnet Mash Vol.1

Over Monster Magnet schreef ik hier pas een keer eerder, en wel in het kader van hun laatste 'echte' studio-album Last Patrol. Na dat album bracht de band Milking The Stars (A Re-imagining of Last Patrol) uit, dat een soort van remix bleek van het net daarvoor uitgebrachte album. Dat is blijkbaar zo goed bevallen dat opnieuw voor een dergelijke aanpak gekozen is. De nummers van het voorlaatste album Mastermind uit 2010 hebben nu ook een bewerking ondergaan en verschijnen nu opnieuw als Cobras and Fire (The Mastermind Redux).

Na een eerste beluistering is me al heel snel gebleken dat het hier echt niet zo maar gaat om een simpele remix van de nummers. Sowieso is het hele album opnieuw opgenomen en hebben de nummers een daadwerkelijke gedaanteverwisseling ondergaan. Waarbij het er vooral om gaat dat het psychedelische aspect en de thematiek ruimte veel meer aandacht hebben gekregen. Een terugkeer naar Monster Magnet oude stijl is de meest voor de hand liggende gedachte, en inderdaad, daar zit wel wat in.

Juist doordat deze nieuwe aanpak zo veel verschilt van de oorspronkelijk zou je zowat kunnen spreken van een compleet nieuw album, zo veel verschil is er wel. Luister maar eens naar 'titelnummer' Cobras And Fire (Hallucination Bomb), dat een ruim negen minuten durende waanzinnige trip is, en laat horen waar Dave Wyndorf en kompanen het best in zijn. Naar mijn mening dan toch. Juist het toepassen van vervreemdende elementen (soundtrack-achtige fragmenten) en instrumenten (orgel, sitar) geven de muziek dat extra trippende gevoel dat mij zo aanspreekt bij deze band. Geen swingende (stoner)rock meer, maar bezwerende en slepende ruimtelijke klanken.

De aanleiding van deze 'redux' is dat Wyndorf achteraf verre van tevreden was over het oorspronkelijke Mastermind album. Ik moet heel eerlijk bekennen dat deze verbouwing ook mij een stuk beter smaakt. Zeker het psychedelische en spacey aspect van de oudere Monster Magnet komt hier een stuk beter uit de verf. Ik vraag me dan ook af waarom het oorspronkelijke album eerst gemaakt moest worden. Er is toch zeker maar 1 kapitein op het Monster Magnet (ruimte)schip?