Monster Magnet - Last Patrol

• BandMonster Magnet [US]
• TitelLast Patrol
• Release datum18-10-2013
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. I Live Behind The Clouds
02. Last Patrol
03. Three Kingfishers
04. Paradise
05. Hallelujah
06. Mindless Ones
07. The Duke (Of Supernature)
08. End Of Time
09. Stay Tuned

In 1989 maakt de wereld voor het eerst kennis met Monster Magnet, al leek het er toen nog niet op dat de band veel stof zou doen opwaaien. Dat gebeurt pas met de release van album Dopes To Infinity (1995), dat de band serieus op de heavy muziek landkaart zet. De echte doorbraak beleeft de band met opvolger Powertrip uit 1998, dat met de over the top video voor Space Lord zelfs een behoorlijke hit oplevert in de mainstream hitlijsten. Op dit (commerciële) succes kon Monster Magnet wel een paar jaar teren, en touren, maar zou niet meer geëvenaard worden.

De verheerlijking van drugs en fascinatie voor het buitenaardse leveren de band het predicaat spacerock op, waarbij algemeen bekend is dat de charismatische frontman en bandleider Dave Wyndorf met zijn buitenissige levenswijze daar naadloos op aansluit. In 2006 levert dat een absoluut dieptepunt in het leven van Wyndorf en de Monster Magnet historie op. Een overdosis en daarmee gepaard gaande bijna-dood-ervaring zorgen er voor dat Wyndorf het leven voortaan wat serieuzer neemt. Evengoed wordt de carrière weer opgepikt, zodat we, aanbeland in 2013, kunnen genieten van het inmiddels tiende studioalbum van Monster Magnet: Last Patrol.

Het album opent zeer ingetogen met I Live Behind The Clouds. Gevoelige zang en relaxed gitaarspel werken toe naar de climax: een spetterende old school hardrock gitaarsolo. Titelnummer Last Patrol vervolgt; daardoor, en vanwege de lengte, is dit een van de peilers van het album. En ik moet zeggen: deze klinkt ouderwets lekker. Het is een behoorlijk opzwepend nummer, waarbinnen ook psychedelische elementen, vervormde gitaren, toegevoegde percussie en ouderwets gitaargefreak naar het einde toe alle ruimte krijgen. Zo hoor ik Monster Magnet toch eigenlijk het liefst.

Hoewel er geen echt slecht nummer op het album staat, vind ik ze toch niet allemaal even sterk. In de uitvoering past het allemaal prima binnen het Monster Magnet kader, zo dat al bestaat, maar niet alle nummers spetteren even veel naar mijn mening. Three Kingfishers (een eigen kijk op een nummer van hippie Donovan) en Paradise maken wat dat aangaat niet heel veel bij me los. Hallelujah is dan weer een heerlijke stamper die de boel weer even wakker schudt.

Met Mindless Ones (tevens de eerste single) hebben we weer een hoogtepuntje van het album te pakken. Een goed doordachte opbouw met aangename afwisseling tussen opzwepende stukken met lekkere vervormingen (spacey!) en subtiele momentjes van bezinning. The Duke (Of Supernature) borduurt daar prima op voort, al is de sfeer hier uitermate relaxed. Een beetje southern rock-achtig; met percussie, strijkers en een zanglijntje die me gezamenlijk in de verte doen denken aan The Battle Of Evermore van Led Zeppelin. Met uiteraard weer een fraaie climax.

Last Patrol zal zeker niet de boeken ingaan als de meest memorabele langspeler van Monster Magnet. Maar dat is ook niet erg, die tijd is gewoon geweest. Ik vermaak me er hoe dan ook prima mee: een zekere kwaliteit, en herkenbaarheid, levert de band immers altijd. Liefhebbers van de band schaffen 'm dan ook gewoon blindelings aan!