Morbidity - Revealed from Ashes

• BandMorbidity [BD]
• TitelRevealed from Ashes
• Release datum30-07-2014
• LabelMemento Mori [ES]
• PromotorTranscending Obscurity [IN]

Tracklist

01. Decaying Souls
02. Incarnation of Death
03. Let there be Chaos
04. Morbidity
05. Pits of Eternal Torment
06. SkullCrusher
07. Unholy Resurrection
08. Revealed from Ashes

Het is inmiddels al wel vaker geconstateerd: death, black of anderszins extreme metal komt tegenwoordig uit alle hoeken en gaten van onze aardkloot voort. Twee maanden geleden kreeg ik Morbidity (let op, daar zijn er meer van) uit Bangladesh voorgesteld. Deze band is ontstaan in 2011 en bracht tot dusver demo Pits Of Eternal Torment (2012) uit, en een split Impious Conjuration (2013) met gelijkgestemden uit Servië, Exorcised. Nu ligt dan debuutalbum Revealed From Ashes voor me, uitgebracht door Memento Mori, een half uurtje aan ongepolijste old school death metal. Overigens verzorgt het Britse (!) Me Saco Un Ojo Records de vinyl-release.

Dit is precies het soort ongepolijste muziek zoals je dat verwacht uit een niet-traditioneel metal-land. Tot een aantal jaren terug klonk veel materiaal uit Zuid-Amerika bijvoorbeeld ook nog zo, op een of andere manier hoor je dat altijd terug. Het rauwe, het primitieve, en daarmee ook het pure dat de extreme metal vroeger zo kenmerkte.

Ik noemde deze muziek zojuist old school death - met dank aan de bijgeleverde info - maar er zitten toch ook flinke brokken aan (blackened) thrash metal in verwerkt. Het tempo ligt overwegend gejaagd hoog, het gitaarwerk snerpt zich door de gehoorgangen, de ritmesectie ploegt zich ongehinderd voort. Deze klanken doen me wel wat denken aan de primitievere werkjes van bands als Slayer en Sepultura, Possessed misschien, zo ook ergens tussen thrash en death in voordat die stijlen verder uitgekristalliseerd waren. Daarnaast horen we ook elementen die een band als Morbid Angel (de verwrongen gitaarsolo's, de vocalen) maakte tot wat die was.

Intro Decaying Souls zet de toon, instrumentaal, met grommende bas, een griezelige sfeer en de plichtmatige kerkklokken. Wat volgt zijn vooral korte, snelle thrash/death-beukers, waarbij slechts een enkele keer een tempoverlaging gehanteerd wordt, zoals passages van Incarnation Of Death bijvoorbeeld laten horen. Op energieke wijze blaast Morbidity de verschillende nummers erdoorheen, waarbij ondanks het verwoestende tempo een vleugje melodie niet vergeten wordt. Niet te veel, maar genoeg om op te merken, en de beluisterbaarheid verdraagzaam te houden.

Uiteindelijk biedt Morbidity niets nieuws onder de zon, maar levert met Revealed From Ashes wel een degelijk hard-metalen plaatje af. Ik heb geen idee hoe hier in het thuisland op gereageerd wordt, maar in onze contreien verdient het album een warm welkom. Liefhebbers van genoemde bands en genres zullen zich hier geen buil aan vallen! En de herkomst van de band is ongewild natuurlijk een interessante gimmick.