Mosara - Mosara
- Mosara [US]
- Mosara
- 28-05-2021
- Transylvanian Recordings [US]
- C Squared Music [CA]
- Doommetal, Sludgemetal
Tracklist
01. Clay and Iron
02. Majestik
03. Fear Merchant
04. Earth God
05. I Cain
06. Cypher
07. Oumuamua
08. CocoLiztli
Mosara is het perfecte voorbeeld van atavistische doom metal. Gevormd in Phoenix, Arizona, ook wel bekend als de 'Vallei van de Zon', heeft Mosara de hitte van de regio gebruikt om een tapijt van angst in hun muziek te smeden. Met de inbreng van vooral atmosferische sludge, maar ook een subtiel vleugje progressieve insteek, heeft Mosara opnieuw een experimentele poging gedaan waarin de collectieve pijn van de band wordt vertaald in iets dat zowel nihilistisch als tastbaar is door middel van dissonante soundscapes. Elk nummer is een nachtmerrie in de afgrond, die de luisteraar door grotten van onverklaarbare duisternis en lijden sleept.
In het najaar van 2020 begon Mosara met het opnameproces voor hun aanstaande opus, hun eerste volledige, titelloze album. Opgenomen en gemixt en zonder enige opnamesoftware, is het album rauw, authentiek en oprecht. In plaats van ongedaan te worden gemaakt door het vooruitzicht van gebrek aan technologie, stelde Mosara zich in plaats daarvan open voor de niet-identificeerbare en naamloze muze van geluid. De bedoeling is om een innovatief geluid neer te zetten, dat buiten het menselijk bewustzijn bestaat en dat probeert je van vrede te saboteren en je van het moment te beroven.
De sound van Mosara is op hun debuutalbum inderdaad heerlijk naturel, en rauw. Met opener Clay And Iron moet ik vooral denken aan een mix tussen hele oude Black Sabbath (die ritmesectie! die riffs!) en hedendaagse sludge / post-hardcore - dat laatste zit 'm uiteraard vooral in de vocale aanpak. In eerste instantie heb ik het gevoel dat die twee stijlen een beetje botsen, maar niets blijkt minder waar, Mosara verbindt het best van twee schijnbare uitersten. Majestik maakt dat ondubbelzinnig duidelijk, en dondert over z'n voorganger heen qua intensiteit.
Naast alle traag- en logheid weet Mosara ook goed af te wisselen met melodie en meer ingetogen atmosferische stukjes (Fear Merchant). Ook de monsters Earth God (08:08) en Cypher (10:50) laten enorm veel variatie en atmosfeer horen. Dit is echt zo'n vette muziek! Daar tussen door (I Cain) laat de band horen ook een stukje meer toegankelijk en headbangbaar voor de dag te kunnen komen. Oumuamua en CocoLiztli lopen in elkaar over, en voegen nog een extra dimensie aan het bandgeluid toe, want hier hoor ik toch echt onvervalste (grotendeels instrumentale) stoner. Op de valreep dus nóg een leuke verrassing.
Voor een onbekende band heeft Mosara me positief weten te verrassen. Hun aanpak spreekt me aan, de uitvoering mist z'n doel niet wat mij betreft. Ik mag hier graag naar luisteren!
Tony Gallegos - Vocals, Guitars
Nikos Mixas - Guitars, Vocals
Kristoffer Reynolds - Bass
Daniel Garcia - Drums, Vocals