Necrophobic - Womb of Lilithu
- Necrophobic [SE]
- Womb of Lilithu
- 25-10-2013
- Season of Mist [FR]
Tracklist
01. Womb Of Lilithu
02. Splendour Nigri Solis
03. Astaroth
04. Furfur
05. Black Night Raven
06. The Necromancer
07. Marquis Phenex
08. Asmodee
09. Marchosias
10. Matanbuchus
11. Paimon
12. Opium Black
13. Infinite Infernalis
14. Amdusias
Necrophobic is geen grote bekendheid, maar wel eentje die al jarenlang meedraait. De band stond met haar oprichting eind jaren '80 aan de wieg van de roemruchte Zweedse death metalscene. Al was Necrophobic veel meer gericht op occulte black metaldingen. De eerste langspeler The Nocturnal Silence verscheen in 1993. In de loop der jaren brachten de heren een aantal albums uit. Het mystiek getitelde Womb Of Lilithu is de laatste uit het rijtje zwarte creaties van de Zweden.
Womb Of Lilithu heeft elementen van vroeger in zich, maar is in zijn geheel een fris klinkend album. Niet per se een album dat gemaakt is door oude rotten. Al zijn er de nodige knipogen. Het met horten en stoten voortbewegende openings- en titelnummer herinnert vanwege zijn onstuimigheid alvast aan het oude Carnivore ten tijde van hun debuut. Dat is niet in de laatste plaats vanwege de vocalen van Tobias Sidegård die bij vlagen herinneren aan de ruigere Peter Steele. Possessed klinkt af en toe ook wel door. Necrophobic compenseert de onstuimigheid met fraai en smetteloos leadwerk. Ook ontbreken sinistere additieven zoals bombastisch koorgezang niet.
Necrophobic kan naast onstuimig evenzeer bezwerend uit de hoek komen. Het epische Black Night Raven is daar een sterk voorbeeld van. Een dreigend epos vol gitzwarte elementen. Ook Marquis Phenex heeft een krachtige, epische uitwerking. Het thema roepen nogal eens herinneringen op aan Dissection.
Womb Of Lilithu is een relatief toegankelijk black/deathalbum geworden. Het bevat catchy songs gegoten in een transparante productie. Het klinkt ondanks het bezigen van oude stijlen opvallend fris. De sfeeraccenten zijn goed gedoseerd en het gitaarwerk is op gezette momenten om van te smullen. Necrophobic levert geen wereldnieuws, maar wel oerdegelijk vermaak.
