Nervosa - Agony

• BandNervosa [BR]
• TitelAgony
• Release datum03-06-2016
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Arrogance
02. Theory Of Conspiracy
03. Deception
04. Intolerance Means War
05. Guerra Santa
06. Failed System
07. Hostages
08. Surrounded By Serpents
09. CyberWar
10. Hypocrisy
11. Devastation
12. Wayfarer

In februari van 2014 was ik wel gecharmeerd van het Braziliaanse thrash-trio Nervosa. Van de muziek op hun debuutalbum Vitcim Of Yourself dan toch. Dat album heeft, samen met de live-performance van de band, Nervosa (ook) in Europa stevig op de kaart gezet. Het is op zich niet razend bijzonder wat de dames ons voorschotelen, maar ik was toch wel benieuwd naar de opvolger van het goed ontvangen debuut: Agony.

Welgemeende oer-thrash, puur en origineel, waar genoeg van de old school voorbeelden in terug te horen is, dat is wat Nervosa te bieden heeft. Zoals zoveel nieuwe thrashbands gaat het daarbij uiteraard niet om de originaliteit, maar om de authenticiteit van het gebodene. Dat het hier dan ook nog eens om drie dames gaat doet er dan al niet meer toe. Het is hooguit een leuke wetenswaardigheid, er zijn immers ook genoeg mannelijke collegae die maar wat aanrommelen, Nervosa zal ongetwijfeld met menig kerel de vloer aanvegen. Al vind ik thrash-chicks op zich wel leuk klinken.

Ik heb het idee dat de thrash van Nervosa op dit tweede album wel wat gevarieerder klinkt dan op het debuut. Natuurlijk zijn er genoeg rechttoe rechtaan beuknummers aanwezig, zoals het hoort natuurlijk. Arrogance, Theory Of Conspiracy en Intolerance Means War rossen de pannen van het dak: met straffe ritmes en beresterke riffs, en de felle zang van bassiste Fernanda laten de dames horen dat er met hen niet te sollen valt. Guerra Santa is dan vervolgens het kortste, en waarschijnlijk ook het meest felle nummer op deze plaat. Lekker hoor!

Daarnaast zijn er zo af en toe wat death metal-achtige, tragere grooves te horen, zoals in Hostages. Het is lekker voor de afwisseling en de dynamiek op een album dat op die manier het (goedbedoelde) gebeuk onderbroken wordt. Ook Deception doet het op die manier schijnbaar wat rustiger aan, en bevat daarnaast een heerlijke gitaarsolo. Die horen we trouwens wel vaker voorbijkomen; niet altijd even sterk, maar het luistert wel lekker weg.

Zo is duidelijk dat Nervosa gegroeid is, en ons met Agony een behoorlijk interessant album voorschotelt. Het zijn kleine dingen die in de afwisseling voorzien: een drum-introotje hier, een basloopje daar. Zelfs 'gewone' heavy metal is hier te horen (Cyberwar). Invloeden zijn er vooral van bijvoorbeeld Sepultura (de groove-stukken) maar ook Slayer (Failed System) en andere klassieke thrashbands hebben hun sporen nagelaten bij de dames van Nervosa. En dat is ook helemaal niet erg. Het levert in dit geval een aangenaam beluisterbaar album op, waarbij de band in elk geval serieuze pogingen onderneemt om iets van een eigen geluid te laten horen. Dat dat niet echt uit de verf komt zegt denk ik meer over de overvolle thrashscene, waarin het zo verdomd moeilijk is om je te onderscheiden. Al heb ik dan afsluiter Wayfarer nog niet in beschouwing genomen: luister en laat je verrassen....