Nightrage - Abyss Rising
- Nightrage [SE]
- Abyss Rising
- 18-02-2022
- Despotz Records [SE]
- Melodieuze deathmetal
Tracklist
01. Abyss Rising
02. Swallow Me
03. Nauseating Oblivion
04. Dance Of Cerberus
05. Falsifying Life
06. Portal Of Dismay (Interlude)
07. Shadows Embrace Me
08. 9th Circle Of Hell
09. The Divergent
10. Cursed By The Gift Of Sight
11. False Gods
12. Pest Ridden Tide
13. Silence Of The Darkened Soul
De Zweeds-Griekse combine Nightrage doet al weer aardig wat jaartjes mee in het zware circuit. Opgericht in het jaar 2000 heeft de band - in een weinig stabiele bezetting - tot voor dit jaar al acht albums op z'n naam staan. In februari verscheen nummertje negen in de rij: Abyss Rising. De drie voorgaande albums konden hier nou niet bepaald de handen op elkaar krijgen; zou het nieuwe album een kentering teweeg kunnen brengen?
Kort door de bocht luidt het antwoord wat mij betreft: nee. Nightrage brengt nog altijd de uiterst toegankelijke mix van melodeath met een vleugje thrash-invloeden. Deze muziek ligt lekker in het gehoor, blijft door de eenvoud goed hangen en is van het betere meebrul-niveau. Het gitaarwerk is zeer melodieus, de refreintjes catchy, en de composities luisteraar-vriendelijk. Of je dit alles als plus of min ervaart ligt uiteraard aan je eigen smaak; ik loop er eerlijk gezegd niet echt warm voor.
Van deze eenvormige, op Göteborgse leest geschoeide melodeath gaat mijn metalen hartje niet sneller kloppen in elk geval. Niet dat het vervelend is om naar te luisteren, maar wel omdat ik deze uitgekauwde vorm van metal al zo lang en zo vaak gehoord heb. Deze muziek ontbeert spanning en creativiteit, juist datgene dat mij in rock en metal normaliter zo aanspreekt. Ik kan hier mijn aandacht simpelweg niet voor langere tijd bij houden. Zo lang de band het tempo hoog houdt is de muziek nog best te doen, maar juist daar waar om variatie gevraagd wordt door middel van meer ingetogen of midtempo stukken weet Nightrage het vaak niet meer, heb ik zo het idee.
Ik kom wat Abyss Rising betreft (opnieuw) niet verder dan kwalificaties als adequaat en degelijk, een zeven zeg maar, een voldoende, maar ook niet meer dan dat. Natuurlijk, deze mannen kunnen spelen, en weten heel goed wat ze doen. Op de uitvoering is ook zeker niks aan te merken. Maar dat is tegenwoordig niet meer voldoende om op te vallen in de schier eindeloze zee aan releases.
Nightrage moet het vooral hebben van de wisselwerking tussen het melodieuze gitaarwerk en de rauwe, schurende zangpartijen van Nyman, dat als voornaamste pluspunt mag gelden. De liefhebber van dit soort muziek zal het ongetwijfeld niet met me eens zijn, en wens ik dan ook evengoed en oprecht heel veel luisterplezier!
Marios Iliopoulos - Guitars
Ronnie Nyman - Vocals
Magnus Söderman - Guitars
Francisco Escalona - Bass
Dino George Stamoglou - Drums