Nothing Sacred - No Gods

• BandNothing Sacred [AU]
• TitelNo Gods
• Release datum16-07-2021
• LabelRockshots Records [IT]
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Heavy / power metal, Thrashmetal

Tracklist

01. Final Crime
02. Virus
03. Cold Black
04. First World Problems
05. Killing You
06. False Prophets
07. Ice
08. Cult
09. Oracle
10. Stoner

Als een van de eerste Australische bands die thrash/speed metal speelde, werd Nothing Sacred in 1983 in Melbourne, Australië opgericht. Begin 1985 bracht ze hun debuut-EP Deathwish uit, waarvan het titelnummer een cult-klassieker is binnen de Australische metalscene. In 1988 bracht de band hun eerste volledige album uit, getiteld Let Us Prey. Helaas ging de band een jaar na de release van de LP uit elkaar. Kort maar krachtig, maar daar zou het niet bij blijven.

Na kortstondige of eenmalige bijeenkomsten in 1993 en 2012, besloot de band in 2015 om opnieuw bij elkaar te komen. Veranderingen in de line-up vertraagden de band opnieuw, maar met de toevoeging van James Davies nu op zang en Stu Bedford op gitaar, bracht de band het grootste deel van 2019 en 2020 door met schrijven en opnemen, van wat nu hun eerste album in meer dan dertig jaar is geworden. No Gods is de wederopstanding van Nothing Sacred in de thrashwereld. Met een schat aan ervaring, een bak vol riffs en een hernieuwde energie voor een van Australië's langstlopende metalbands.

No Gods laat zich beluisteren als een nostalgische trip doorheen de jaren '80 metalscene. Een mix van heavy, thrash en speed metal waarvan de invloeden van heel veel bands uit die periode te horen zijn. Vanaf opener Final Crime druipt de retro-atmosfeer er van af. Deze muziek luistert verdomd lekker weg en moet toch echt warme gevoelens oproepen bij de oudere liefhebber die deze opwindende tijden zelf nog heeft meegemaakt. Of ligt dat (alleen) aan mij?

Helaas wordt mijn positieve stemming al direct onderbroken door het wat flauwe Virus; te gezapig, te krachteloos. Vanaf Cold Black wordt dat direct weer goed gemaakt, en zit ik weer helemaal in de Judas Priest / Iron Maiden / Accept en noem ze allemaal maar op-sfeer. Daarna gaat het met de opeenvolgende opzwepende heavy metal tracks gelukkig ook niet meer mis. Al valt het me wel op dat de thrash- en speed metal-insteek van 'vroeger' wat naar de achtergrond is verdwenen. Nothing Sacred moet het tegenwoordig wat meer hebben van degelijke, krachtige heavy - naar power neigende - metal.

Met nummers als First World Problems, False Prophets en Ice vermaak ik me prima, om er maar een paar te noemen. Echte uitschieters zitten er niet bij, maar dat hoeft ook niet wat mij betreft. De grootste aantrekkingskracht zit 'm in de old school vibe, en de oerdegelijke aanpak, de kunst om pakkende, vertrouwd klinkende heavy metal-liedjes te schrijven. Echt spannend wordt het nooit, origineel zeker ook niet, maar vermakelijk absoluut wel!