Loading...

Novelists - Noir

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 29-10-2017

Tracklist

01. L'appel du Vide
02. Monochrome
03. Under Different Welkins
04. Les Nuits Noires
05. Grey Souls
06. A Bitter End
07. Stranger Self
08. The Light, The Fire
09. Joie de Vivre
10. Lead The Light
11. À Travers le Miroir
12. Heal The Wound

Frankrijk heeft natuurlijk met Gojira als vlaggenschip van de 'moderne metal' een aardig woordje mee te spreken. In het kielzog daarvan zijn er genoeg bands die net zo lekker musiceren, maar al dan niet daarvoor een evenredige aandacht krijgen. Novelists is daarvan een voorbeeld; een band die ik nog niet kende, maar album Noir biedt mij een kennismaking. Overigens was collega Peter aardig enthousiast over voorganger Souvenirs (2015) dus ik ben wel benieuwd.

De vergelijking met de bekendere landgenoten is weliswaar in muzikaal opzicht niet helemaal terecht, maar ik wil er maar mee aangeven dat het hier metal betreft waar de old school liefhebber waarschijnlijk weinig boodschap aan heeft. Ikzelf dan? Ik ben hier inderdaad geen liefhebber van, maar kan en wil er alsnog wel een bescheiden menig over hebben.

Ik heb geen idee of er veel veranderd is ten opzichte van het voorgaande album, maar de opmerking van mijn gewaardeerde collega over het gebrek aan originaliteit van deze muziek deel ik zeker. Vooral het vocale gedeelte stelt me teleur, de afwisseling tussen clean en grunt is zo uitgemolken dat het hier voorspelbaarhied troef is. Dat geldt ook voor het gebruik van elektronica (Les Nuits Noires). Weliswaar biedt dat een welkom tegenwicht ten opzichte van de laaggestemde riffs, maar het laat een geluid horen dat neigt naar eenheidsworst.

Met nummers als A Better End, Stranger Self, en vooral Joie de Vivre, nou ja waarschijnlijk nog wel meer, als voorbeelden durf ik gerust te stellen dat ik de muziek van Novelists eerder in de zoetsappige poel van middelmatige nu-metal of emo-metalcore durf te plaatsen dan in een vorm van progressieve metal waar de band en label Arising Empire dat graag zouden zien.

Het sublabel van Nuclear Blast dat zich specialiseert in de hedendaagse metal begint zich hoe langer hoe meer aan mij te openbaren als een toonbeeld van voorspelbaarheid, en laat albums uitslingeren uit angst om iets van de hedendaagse scene te missen. Kwaliteit is in objectieve zin weliswaar gewaarborgd, maar of de liefhebber van wat ooit als obstinate muzikale uiting bedoeld was daarmee gediend is, is maar de vraag.

Matt Gelsomino - Vocals

Florestan Durand - Guitar

Amael Durand - Drums

Charly Kelevra - Guitar

Nicolas Delestrade - Bass