Nymeria - The Art of Deception

• BandNymeria [NL]
• TitelThe Art of Deception
• Release datum04-03-2016
• LabelPainted Bass Records [NL]
• PromotorJBM Events [NL]

Tracklist

01. Blasphemy
02. Fate Revealed
03. Bloodstained
04. The Art of Deception
05. Vampire Manifesto
06. Heart of the Blackbird
07. Breathe

Toen ik de band Nymeria onder ogen kreeg om te reviewen, gingen er - onbewust vermoed ik - onmiddellijk wat radartjes aan het werk in de grijze massa die door de schedel wordt beschermd: deze band heb ik ooit live gezien. Enig denkwerk leverde op dat dat in het kader moest zijn geweest van een MetalBattle voorronde in het Harderwijkse Estrado. Enig speurwerk op de webstek van de band leverde op dat dat best eens zou kunnen kloppen: dat zou dan in februari 2012 moeten zijn geweest. Ik herinnerde me ook nog de indruk die ik toen had van Nymeria: een rommelige opeenstapeling van muzikale invloeden, veel toetsen en een Cradle Of Filth's Dani-kloon als zanger.

Vier jaar later, begin maart 2016, volgt dus een soort van hernieuwde kennismaking met Nymeria; deze keer op CD. Ik ben vrij verbaasd om tot de ontdekking te komen dat deze band al toe is aan hun derde album, de vorige twee zijn me dus blijkbaar volledig ontgaan. Daar moet ik wel bij zeggen dat de voorlaatste CD In The Veil Of Night ook al weer dateert van 2011, en de eerste zelfs al uit 2007. The Art Of Deception heet het huidige stukje studiovlijt, en ik ben zelf ook wel benieuwd hoe dit album in verhouding gaat staan tot mijn herinnering.

Ik betwijfel nu dan ook of ik die door mijzelf opgeworpen vraag direct moet gaan beantwoorden. Dat is namelijk wel een beetje tweeledig. Enerzijds vind ik nog altijd dat Nymeria overkomt als een wat rommelige Cradle Of Filth-kloon, anderzijds hoor ik wel dat de band redelijk goed geleerd heeft om hun muzikale gedachten in min of meer beheerste composities te verpakken. Daar waar de band zelf consequent claimt symfonische death te spelen ga ik daar zeker niet in mee. De basis lijkt me eerder een mix van melodieuze black metal met een sterk symfonische inslag. Daar zijn dan, vooral in het gitaarwerk, nog invloeden van thrash en death metal in te horen.

De hoofdrollen in de muziek van Nymeria zijn namelijk weggelegd voor het overdadige toetsenwerk en de symfonische inslag (luister maar eens naar het begin van Fate Revealed), de veelzijdige vocalen - met nadruk op de Dani-achtige krijs - en de denderende ritmesectie, waarvan met name het drumwerk de vaart er aardig in houdt. Ik vind zelf het gitaarwerk hier wat karig bij afsteken, in die zin dat het wat verstopt lijkt te leggen in het totaalgeluid. Dat dat zonde is laat bijvoorbeeld de fraaie solo in opener Blasphemy goed horen. Ook hoor ik te vaak meer tinkelend toetsenwerk of een synth-lijntje dan een vette riff voorbijkomen (Heart Of The Blackbird). Dat die riffs er wel degelijk in zitten is te horen in bijvoorbeeld Bloodstained of het titelnummer The Art Of Deception (met lekkere blastpassages).

Op zich is de muziek van Nymeria het aanhoren prima waard. Doordat de extremere metalinvloeden er nergens dik bovenop liggen zou ik deze muziek eerder als catchy dan extreem omschrijven. Waarbij ik dan geen idee heb of dat een bewuste keuze is, of dat het gewoon zo heeft uitgepakt. Ik denk namelijk dat het allemaal best wat pittiger had gekund in de uitvoering. Wat meer dynamiek, door meer hardere stukken in te passen als tegenwicht voor het overdadig aanwezige symfonische aspect. Dat is tenminste mijn mening. Een voorbeeld waarbij dit wel gedaan is, is het net genoemde titelnummer, dat ik dan ook een van de betere nummers van het album vind. Ik ben ook erg benieuwd of Nymeria ook als live-band gegroeid is, en hoe de verhoudingen dan liggen.