Obtruncation - Abode of the Departed Souls

• BandObtruncation [NL]
• TitelAbode of the Departed Souls
• Release datum03-11-2014
• LabelVic Records [NL]

Tracklist

01. Abode Of The Departed Souls
02. Guru
03. Scourge Of A Dying World
04. Slitting 16_
05. The Presence
06. The Wild Chase
07. Callous Concept
08. Soil Of Disease
09. Winged Death Upon Earthly Life

Vic Records weet wel raad met de Nederlandse death metal geschiedenis, dat is al wel gebleken. Dat bedacht ik me toen ik deze release van Obtruncation onder ogen kreeg. Het blijkt hier echter te gaan om het splinternieuw album Abode of the Departed Souls van deze old school band (sinds 1989) uit de regio Rotterdam/Dordrecht. De band's enige wapenfeit (buiten twee demo's in de beginjaren) betreft immers album The Callous Concept uit 1997. 17 Jaar later is er dus een opvolger, waarbij het opvalt dat de band in al die jaren gewoon heeft bestaan, en sporadisch ook heeft opgetreden.

Wat me vervolgens ook opvalt is dat de stijl die deze band hanteert eigenlijk nog steeds hetzelfde is. Enerzijds naar snelle thrash, anderzijds naar grindcore neigende death metal met een licht chaotische inslag. De muziek is snel, bruut, weinig subtiel; eigenlijk behoorlijk authentiek underground te noemen. En dat heeft uiteraard zijn charmes. Pluspunten zijn de zeer aanwezige, vaak dubbele grunts en screams, de brute riffs die elkaar in hoog tempo opvolgen, en de opvallende, soms enigszins weirde gitaarsolo's.

Wanneer ik albumopener en titelnummer Abode Of The Departed Souls tot mij heb genomen blijkt bovenstaande behoorlijk adequaat. Dit is zeker brute, overdonderende, overwegend snelle death metal, waardoor ikzelf in elk geval al vrij snel murwgebeukt ben. Vooral de overdaad aan blastbeats zorgt er voor dat je constant bij de les moet blijven om de nummers goed te kunnen blijven volgen. Ik ben blij dat er halverwege even een rustpuntje in het nummer ingebouwd zit, zodat ik even bij kan komen. Dat heeft de band wat mij betreft goed begrepen, want er zijn meerdere nummers waar het gaspedaal doelbewust even lijkt te worden losgelaten.

In eerste instantie bedacht ik me nog dat dit album met een speelduur van 'slechts' 33 minuten wat aan de korte kant was, nu ik Abode of the Departed Souls een paar keer beluisterd heb kom ik tot de slotsom dat je als luisteraar blij mag zijn dat het album niet langer duurt. Dat bedoel ik zeker niet negatief ten opzichte van de muziek, maar dit is zo overrompelend dat dat ruime half uur aan muziek al letterlijk meer dan genoeg is.

De productie klinkt me, zoals het hoort bij zo'n old school album, naturel in de oren. Niks dichtgesmeerd, maar redelijk helder, zodat ondanks de drukte de verschillende instrumenten prima te volgen zijn. Dit is gewoon een indrukwekkende orgie aan geluid, ook al is het niet helemaal mijn persoonlijke smaak. En niet te vergeten, ondanks de wat chaotisch klinkende overrompeling: technisch prima uitgevoerd. Dit is topsport.