Of Darkness - Missa Tridentina

• BandOf Darkness [ES]
• TitelMissa Tridentina
• Release datum29-03-2024
• LabelPersonal Records [MX], Sentient Ruin [US]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Adjutorium Nostrum in Nomine Domini
02. Requiem Aeternam
03. Dies Irae
04. Deus Qui Umanae Substantiae
05. Eis Requiem, Eis Requiem Sempiternam
06. Requiescant In Pace
07. Ite Missa Est

Van Of Darkness had ik nog nooit gehoord, maar na een eerste beluistering sprak hun angstaanjagende funeral doom me direct aan. Of Darkness is als cultband, zelfs al binnen een cultscene, een experimentele doomband uit Barcelona. Het trio kent elkaar ook van bands als Teitanblood en Graveyard, al is Of Darkness als eigen entiteit ook al sinds 2004 actief. Pas in 2015 verscheen een eerste langspeler, die inmiddels is opgevolgd door Missa Tridentina. Mijn kennismaking met deze muziek dus.

Terwijl ze de karakteristieke eigenschappen van het subgenre uitstralen - graftonen, ijzig tempo, verstikkende atmosfeer - kijken de Spanjaarden verder dan louter metal voor idiosyncratische inzet van andere muzieksoorten zoals ambient, industrial en vooral klassiek. Intens atmosferisch en dieper dan de afgrond, is hun geluid het perfecte landschap voor de extreme nihilistische overtuigingen die worden uitgedragen. Misschien wel het meest typerend voor de unieke kijk van de band op funeral doom was de release van debuutalbum Tribute to Krzysztof Penderecki - Passio et Mors Domini Nostri Jesu Christi Secundum Lucam. De 43 minuten durende plaat (zo lang duurt het ook bijna om de pretentieuze titel uit te spreken) interpreteerde inderdaad twee composities van de moderne klassieke meester van spanning en terreur Penderecki, compleet met een cover die die van Deutsche Grammaphone's langlopende lijn van klassieke platen weerspiegelde.

Passend bij hun cultkarakter is Of Darkness nooit een actieve band geweest op een traditionele manier; het is gewoon een aan/uit-project dat af en toe verschijnt, dus veel mensen dachten en denken nog steeds dat de band on hold stond of inactief was - wat op een bepaalde manier dan ook zo is. Tijdens de beruchte lockdown besloot het trio nieuw materiaal voor te bereiden, dat in drie dagen werd gecomponeerd, opgenomen, gearrangeerd en gemixt: zoals gebruikelijk voor Of Darkness, aangezien ze nooit repeteren en liever improviseren in de studio tijdens het opnemen. Wat er echter is ontstaan ​​- de Missa Tridentina van zeven nummers / 43 minuten - is een monumentaal album dat allesbehalve geïmproviseerd klinkt.

Plechtstatig, diepgaand, als een oude kathedraal, ontvouwt het album zich langzaam, het hele werk is aan elkaar geregen als één grote compositie, zodat het qua insteek soms toch echt wel doet denken aan klassieke muziek. Inhoudelijk niet natuurlijk, want metal voert wel degelijk de boventoon. Adjutorium Nostrum In Nomine Domini is het intro van het album, duister, voorzien van zware synths, en doet denken aan een kerkdienst voor de ondoden. Requiem Aeternam is laag, langzaam, minimalistisch bijna. De zang staat zeker niet op de voorgrond, maar valt wel met vanwege de getormenteerd klinkende presentatie. Op de achtergrond lijken wel gekerm en andere, kwaadaardige geluiden te horen.

Die aanwezigheid van allerlei verschillende achtergrondgeluiden helpt uitstekend om enerzijds het geluid wat voller te maken, anderzijds om de macabere atmosfeer uitstekend neer te zetten. Daar moet deze band het ook van hebben, want de verschillende tracks zijn weinig onderscheidend. Het rauwe, smerige, kwaadaardige moet optimaal benut worden om de aan aantrekkingskracht te winnen. En dan kom je toch weer terug op het gegeven dat Missa Tridentina eigenlijk gewoon één lange compositie is.

In de juiste mindset - en dat is bij mij best vaak - kan ik hier prima naar luisteren. Maar om ook buiten de eigen kringen wat meer aandacht te genereren is het denk ik wel raadzaam dat Of Darkness wat meer diepgang in de muziek aanbrengt.