Officium Triste - The Death of Gaia

• BandOfficium Triste [NL]
• TitelThe Death of Gaia
• Release datum13-12-2019
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The End is Nigh
02. World in Flames
03. Shackles
04. A House in a Field in the Eye of the Storm
05. The Guilt
06. Just Smoke and Mirrors
07. Like a Flower in the Desert
08. Losing Ground

Het voelt bijna ondankbaar om te schrijven over het vaderlandse doom metal-instituut Officium Triste. Wat ik ook kan bedenken te vertellen over hun meest recente studio-album The Death Of Gaia, het kan bijna nooit genoeg zijn om eer te doen aan de verdiensten van deze band. Voordat dit album verscheen, is de band immers al uitgebreid in het zonnetje gezet middels Born To Lose Doomed To Die, een met zeer veel respect samengesteld overzicht door collega-bands. Maar natuurlijk overtuigt deze band ook nog altijd op eigen kracht.

Het bewijs daarvan heeft hier de laatste tijd regelmatig z'n digitale rondjes gedraaid. Je zou bijna niet zeggen dat The Death Of Gaia pas het zesde studio-album is van dit ervaren gezelschap. Je kunt daarmee gerust veronderstellen dat de band altijd al kwaliteit boven kwantiteit heeft gesteld. Elk album van Officium Triste is altijd zeer de moeite waard geweest, dat is met deze nieuweling niet anders; dat durf ik alvast gerust te verklappen.

Zoals altijd wordt de pure kracht van doom metal gekoppeld aan de fraaiste melodieën. Hierdoor klinkt de doom van Officium Triste niet alleen maar neerslachtig of droevig, maar bij momenten ook betoverend mooi. Die atmosferische en melodieuze insteek vormt wat mij betreft de grootste kracht van deze band. Toevoegingen als piano, viool, cello en dameszang benadrukken die atmosferische, melancholische invalshoek, en zorgen voor extra gelaagdheid in toch al fraaie tracks als opener The End Is Nigh, Shackles, The Guilt (met vrouwelijke vocalen) en Just Smoke And Mirrors. En dan heb ik de sfeervolle toetsenpartijen van Martin Kwakernaak nog niet eens genoemd, want die vormen toch wel het smeermiddel tussen de diverse onderdelen.

Natuurlijk is de basis van de muziek onveranderd loom, traag en log, voorzien van thematiek en teksten die ook behoorlijk zwaar op de hand liggen. Ook zwaar zijn - als vanouds - de gruntpartijen van frontman Pim Blankenstein. Onvermoeibaar dreunt hij de teksten door de microfoon, als zware tegenhanger voor de fraaie melodie-lijnen waarmee zijn gebrul omringd wordt. Dit zorgt voor de rauwe toon (letterlijk en figuurlijk) te midden van droomachtig geschilderde plaatjes, zoals bijvoorbeeld The End Is Nigh en World In Flames van meet af aan al laten horen.

Als Officium Triste al eens verrassend uit de hoek komt, dan is dat door het tempo eens een beetje op te voeren. Like A Flower In The Desert laat je even opveren, al kom je er natuurlijk al snel achter dat de muzikale intenties van deze band nooit anders zullen zijn. Ook A House In a Field In The Eye Of The Storm (de allerlangste titel voor een hele korte track) mag enigszins opvallend genoemd worden, en lijkt eigenlijk nog het meest op een intro in plaats van een compleet nummer. Heerlijk sfeervol, ingetogen, zonder grunt, maar met kort gesproken tekst.

Natuurlijk wordt het beste voor het laatste bewaard: Losing Ground is zonder enige twijfel het meest uitdagende nummer van The Death Of Gaia. Alles dat de muziek van Officium Triste zo bijzonder maakt wordt hier maximaal in verenigd. Van de meest fraaie, intieme maar toch keihard rake melodieën tot een sinistere, huiveringwekkende spanningsopbouw; echt alles zit hier in. Voorzien van een uitgekiende productie waarin alle elementen optimaal tot volle wasdom komen, behoort The Death Of Gaia absoluut tot het beste dat je op het gebied van atmosferische, melodieuze doom kan verwachten. Topplaat!!!