Ogre - Thrice As Strong

• BandOgre [US]
• TitelThrice As Strong
• Release datum25-10-2019
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal, Hardrock, Heavy / power metal

Tracklist

01. The Future
02. Hive Mind
03. Big Man
04. Judgement Day
05. Blood Of Winter
06. King of the Wood
07. Cyber-Czar

De Amerikaanse band Ogre was tot voor kort voor mij nog een onbekende. Toch kent deze band al een bestaan vanaf 1999, weliswaar met tussenpozen, maar toch. Voor hun vijfde album Thrice As Strong vond de band onderdak bij Cruz Del Sur, dat verklaart de late kennismaking. Tevens geeft dit al een goede hint in welke muzikale hoek we het powertrio kunnen plaatsen.

Want zoals vrijwel altijd bij bands van dit label horen we elementen terug uit de jaren '70 heavy rock, wat psychedelica, en premature heavy of soms doom metal. Verwacht van dit trio geen vet geluid of een dikke productie. De muziek is vrij basic, sober gehouden, zonder poespas, maar uiteraard wel enorm sfeervol. Ik moest stiekem nog het meest denken aan Pagan Altar, al kan dat ook te maken hebben met de bij vlagen geknepen zangstem. Maar ook qua muzikale insteek zijn de overeenkomsten evident. Eigenlijk is doom-rock de best passende benaming voor deze muziek.

Opener The Future laat wat mij betreft horen dat er niks mis is met de basic heavy metal van Ogre, daarna bevestigt Hive Mind dit op opzwepende wijze. Pas wanneer het tempo gevoelig wordt terug geschroefd horen we een zweempje doom, al is dat zeer kortstondig. Hier doet Ogre me juist meer aan de oude Sabbath denken, net als even later bij het rock 'n' roll-achtige Big Man. Ik vind het in eerste instantie opvallend dat het gros van het materiaal redelijk uptempo is, dat had ik toch niet helemaal verwacht.

Met Blood of Winter ben ik echter om, dat is de atmosfeer waar ik op zat te wachten. Beetje intrigerend, lekker donker, een beetje ingehouden spanning. En verdomd als het niet waar is wordt de twee volgende tracks stug volgehouden. King Of The Wood is een beetje bluesy, maar wel net zo lekker slepend. Afsluiter Cyber-Czar weet de spanning niet alleen vast te houden, maar zelfs naar het einde toe nog wat uit te bouwen. Het beste voor het laatste bewaard, dat heeft deze band natuurlijk slim gedaan.

Na een lichte teleurstelling in de eerste helft, neemt Ogre revanche met het laatste trio tracks van het album. Waarmee het wat mij betreft nog behoorlijk goed is gekomen. Ik heb naar aanleiding van Thrice As Strong ook eens wat ouder materiaal van Ogre beluisterd, en grappig genoeg hoor ik op voorgaande albums een zelfde tweedeling tussen enerzijds meer pure heavy metal aan het begin van het album, en een meer doomy en psychedelische insteek naar het einde toe. In den beginne was Ogre juist wat meer stoner-gericht. Al met al heeft deze band dus door de jaren heen aardig wat te bieden (gehad). Ik ben dan ook verheugd met de kennismaking.