Omnia Moritur - Ex Inferis

• BandOmnia Moritur [NO]
• TitelEx Inferis
• Release datum10-06-2022
• LabelCrime Records [NO]
• Promotorcmm GmbH [DE]
• Genre Doomdeath, Doommetal

Tracklist

01. Incursio
02. Quietus
03. Ex Inferis
04. Sacrilegium
05. Archangel
06. Oblivion
07. Omnipotence

Alles gaat dood

Dood - het onvermijdelijke einde van alle levende dingen. Sinds het begin der tijden hebben mensen zich afgevraagd wat er achter de sluier ligt, helaas zonder resultaat. Het is een peilloze bron van creatieve inspiratie geweest binnen alle esthetische praktijken en zal tot het einde doorgaan.

Omnia Moritur is een Noors-Zweedse band die in de meest bodemloze putten van duisternis en dood duikt, traditionele orkestraties vermengt met scheurende death metal, polyritmische en sombere elementen van doom tot iets wat je nog nooit eerder hebt meegemaakt. De teksten onderzoeken de concepten van sterven, waanzin, wanhoop, het in twijfel trekken van goden en het oproepen van de gruwelen en monsters van de geest. Ex Inferis is het debuutalbum van de band. Het bevat zeven stukken die de luisteraar zullen begeleiden op de reis door de donkere, onheilspellende en verontrustende landschappen die Omnia Moritur visualiseert. Voer voor ware adepten!

De loodzware muziek van Omnia Mortur verenigt elementen waarvan ik op voorhand zou vermoeden dat die zich maar lastig lieten vermengen. We horen weelderige, gedetailleerde symfonische arrangementen op het album, maar dat is wat anders vergeleken met de strijkers en toetsen zoals ik die ken van andere (funeral) doom metal. Hier is het symfonische aspect een volwaardig onderdeel van het geheel, net zo goed als doom en death metal dat zijn. Dit is een soort SepticFlesh, maar dan doom-gericht, ik denk dat dat best een adequate omschrijving zou kunnen zijn. Of denk aan een zwaardere versie van Therion - minus het theatrale effect. Want laat dat duidelijk zijn: doom metal is hier echt de hoofdmoot. Het gitaargeluid is weliswaar behoorlijk crunchy, maar de riffs zijn lekker log. Daarnaast laten zowel de ritmesectie als de vocalen er geen twijfel over bestaan waar het hier echt om gaat. Sinister gesproken stukken worden afgewisseld met een serieus diepe grunt.

Het album begint met Incursio (invasie), voorzien van een sterke opbouw, zware, crunchy riffs, afwisselend praatzang en een zwartgeblakerde grunt. De orkestraties zorgen voor een melodieuze en toegankelijke touch, als perfect tegenwicht ten opzichte van de verder logge muziek. Het atmosferische einde is werkelijk prachtig. Even verderop is titelnummer Ex Inferis (van beneden) werkelijk monolitisch. Hakkende riffs en een ferme brul zetten de toon, waarnaast het toetsenwerk een prachtig spel speelt met de relatief statische drums. De rust die toeslaat na drie minuten is in atmosferisch opzicht ijzersterk, daar kan geen breakdown tegen op. Het vervolg luister daardoor des te heavy weg, met de nadruk op basklanken en diepe tonen. Een van de sterkere tracks van het album - alsof er slechte op staan. Duh!

Sacrilegium (heiligschennis) opent met symfonische geluiden, alvorens het staccato getrommel deze woest doordringt. De bijna gesproken zang is hier relatief rustig, en wordt opgesierd door ingetogen pianospel. Natuurlijk gaat het er gaandeweg een stuk ruiger aan toe, maar altijd in een laag tempo. Archangel gaat op dezelfde voet verder, en na een dik half uur lijkt de verrassing er wel een beetje af bij de toch nog altijd vrij bijzondere insteek van de muziek. Ik bedenk me nu dat deze muziek ook wel een beetje te vergelijken is met een trage versie van Dimmu Borgir ten tijde van Death Cult Armageddon (2003). Afsluiter Omnipotence laat de orkestraties nog nadrukkelijker naar voren komen, zelfs cleane zang wordt uit de kast getrokken, om een statig en ultiem zwaar slotakkoord neer te zetten. De bombast werkt hier erg goed, zonder dat het over the top gaat.

Ik heb me echt laten verrassen door dit debuutalbum van deze mij onbekende band. Heerlijk om doom metal eens vanuit een andere benadering te horen. Ik ben echt heel benieuwd hoe het verder zal gaan met Omnia Moritur!