Onslaught - Generation AntiChrist

• BandOnslaught [GB]
• TitelGeneration AntiChrist
• Release datum07-08-2020
• LabelAFM Records [DE]
• PromotorThe Rock Online [NL]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Rise to Power
02. Strike Fast Strike Hard
03. Bow Down To The Clowns
04. Generation Antichrist
05. All Seeing Eye
06. Addicted To The Smell Of Death
07. Empires Fall
08. Religiousuicide
09. A Perfect Day To Die

Onslaught zal voor mij altijd wel een beetje jeugdsentiment blijven. De drie albums die de Britse thrash-veteranen in de jaren '80 maakten (Power From Hell-1985, The Force-1986 en In Search of Sanity-1989) heb ik indertijd letterlijk grijs gedraaid (vinyl he), vooral die eerste twee. Daarna viel de band uit elkaar, en werd 'vervangen' door zovele anderen.

In 2004 kwam Onslaught na een pauze van dertien jaar weer bij elkaar, en bracht in 2007 album Killing Peace uit. Ik pikte de band pas weer op met de live-registratie Live Damnation in 2009, en constateerde dat Onslaught inderdaad weer terug was van weg geweest. Daarna volgden nog Sounds Of Violence (2011) en het zeer goed ontvangen VI (2013). Zeven jaar en een paar wisselingen in de bezetting verder komt Onslaught (met gitarist Nigel Rockett als enig origineel en langjarig bandlid) met een splinternieuw album: Generation AntiChrist. Waarop verrassend genoeg zal blijken dat oer-brulboei Sy Keeler niet eens gemist wordt.

Op Generation AntiChrist toont Onslaught zich energiek, voortvarend en ambitieus als altijd. Ook anno 2020 houdt de band zich aan de praktische gegevens van een klassiek thrash metal-album. Negen niet al te lange nummers, in totaal een compacte speelduur van 38 minuten. Geen overbodige poespas maar rechttoe rechtaan knallen! Strike Fast Strike Hard maakt dat na intro Rise To Power meteen duidelijk. Aan de gedrevenheid van Onslaught zal het nooit liggen, Bow Down To The Clowns laat in dat opzicht niks liggen en ramt nietsontziend door!

Ook de afwisseling met een minder gejaagd tempo heeft de band natuurlijk goed door, getuige titelnummer Generation Antichrist. Of nee, wacht, toch niet. Okay, aan het begin lijkt dat wel zo, maar Onslaught is juist niet die band die waarde hecht aan te veel variatie, dus rossen ze ook hier onverdroten door! Het enige nummer dat inboet aan constante snelheid is misschien Empires Fall, maar zelfs dat geldt niet voor het hele nummer. Bovendien is dit een lekkere logge track, en dat maakt ook weer veel goed. Grappig genoeg lijkt Religiousuicide dat juist weer te willen compenseren, want deze is wel erg aanstekelijk snel! En bevat met Jesus Fucking Christ een heerlijk meebrul-momentje.

Veel thrashbands hebben in de loop van hun loopbaan geprobeerd afstand te nemen van hun oorspronkelijke roots vanwege noodzakelijke 'groei' of iets dergelijks. Zo niet Onslaught. En laat dat nou net heerlijk compromisloze albums opleveren. Die onverzettelijkheid, het geloof in eigen kunnen en de old school thrash; die eigenschappen zorgen er voor dat ik Onslaught tot mijn all time favoriete thrashbands reken! Generation AntiChrist bevestigt dit alleen maar, het blijkt een verrassend sterk album dat prima past in het nu.