Order Of The Emperor - Behold

• BandOrder Of The Emperor [NL]
• TitelBehold
• Release datum01-10-2016
• LabelEigen beheer
• Genre Hardrock

Tracklist

01. One Week
02. As the World Burns
03. Behold the Waves
04. Take the Blues Away
05. Back to the Roots
06. Peak
07. Sick of Myself
08. Emperor of Rock

Order Of The Emperor is een rockband uit Rotterdam, die de laatste twee jaar vooral ervaring heeft opgedaan door veel op te treden. Dit bracht ze onder anderen recentelijk nog in de finale van de Grote Prijs van Rotterdam. Inmiddels is de tijd rijp voor een debuutalbum: Behold. Deze verscheen op 1 oktober jongstleden; aansluitend is het dan weer tijd om de live-reputatie te verstevigen, onder anderen door te dienen als support voor Zeus tijdens hun korte tour door Nederland in november.

De muzikale basis van Order Of The Emperor ligt in de klassieke hardrock/metal. De band zegt zelf vooral een voorliefde te hebben voor bands als Judas Priest, Black Sabbath en Thin Lizzy. Zelf houd ik het op invloeden afkomstig van bands als Extreme (de 'poppy' toegankelijkheid), inderdaad Thin Lizzy (de onvermijdelijk twingitaren, luister maar eens naar het begin van As the World Burns bijvoorbeeld), Led Zeppelin en in minder mate Black Sabbath (voor het scheutje stoner/doom).

Ofwel: ouderwetse jaren zeventig rock, vermengd met stoner en een vleugje doomy rock, en hier en daar een scheutje grunge, bijvoorbeeld in de zang, zoals in opener One Week, dat ergens tussen grunge en stoner in hangt. Het is bijna te horen dat de leden van deze band geen jongelingen zijn, omdat naast de jaren '70 ook (onbewust?) de jaren '90 een rol lijken te spelen in deze muziek. De klassieke metal komt bovendrijven in een 'galopperend' fragment zoals de uptempo stukjes in Behold The Waves.

Het lijkt er op dat Order Of The Emperor het beste uit de voorbije decennia heeft geplukt om daar hun eigen muzikale lappendeken van samen te stellen. Ik bedoel dat positief hoor, want het levert een herkenbaar geluid op waar de band zich zeker niet voor hoeft te schamen. Dit leidt tot hard rockende gitaren, afgewisseld met mooie melodieuze partijen (Take The Blues Away), voorzien van een lekker opzwepende ritmesectie en krachtige cleane zang. Die laatste vind ik een verademing te midden van al dat onverstaanbare en hysterische geschreeuw van tegenwoordig.

Back To The Roots is dan ook (onbedoeld?) een perfecte songtitel voor deze band, en is een nummer met live-potentie vermoed ik zo. Dat geldt volgens mij helemaal voor het opzwepende, klassieke, 'lekker niks aan de hand' rockertje Peak dat hierna volgt. Op dit soort nummers zie ik het publiek wel enthousiast meedoen. Ik kijk dan ook uit naar de band's live-presentaties tijdens hun shows met Zeus.

Klapper van het album is natuurlijk (de lange) afsluiter Emperor Of Rock. Openend met een klassieke dubbele gitaarlead ontvouwt dit nummer zich tot een ouderwetse beuker pur sang. Dit is zoals ons aller favoriete muzieksoort ooit bedoeld is! Order Of The Emperor is retro, zonder blindelings aan te haken bij een bepaalde trend: de band klinkt puur natuur en recht voor z'n raap!