Ossuaire - Le Troubadour Necrophageophile

• BandOssuaire [FR]
• TitelLe Troubadour Necrophageophile
• Release datum01-02-2015
• LabelNihilistic Holocaust [FR]

Tracklist

01. L'Eveil des Morts (Intro)
02. Le Troubadour Necrophageophile
03. Le Fleau
04. Necrofistum Prima Nocte
05. Trolla Infectum Phallus

Over de Franse band Ossuaire is nog altijd niet al te veel bekend. Hoewel de band al sinds het jaar 2000 bestaat zijn zowel info als discografie beperkt. Tot nu toe verschenen slechts een demo in 2005 - daarover zo meteen meer - en de 'full length' (slechts zes nummers in 28 minuten) Mortes Fables in 2010.

Juist die demo, met de titel Le Troubadour Necrophageophile, heeft dit jaar, tien jaar na z'n oorspronkelijke verschijnen, een tweede leven gekregen. Het heeft Nihilistic Holocaust behaagd om de opnamen op 1 februari van dit jaar op een ouderwets cassettebandje te vereeuwigen. Dat levert dan wel weer een grappig tafereel op qua promotie: we kregen een pakketje toegestuurd met daarin de papier/kartonnen tape-cover, met de muziek gebrand op een verder kale CD-R; en uiteraard geen enkele extra info over de band.

Al naar gelang het intro als aparte track wordt beschouwd (op de oorspronkelijke release niet, hier wel) bevat dit kleinood vier of vijf titels. Na de intrigerende introductie L'Eveil des Morts (het ontwaken van de doden) gaat het titelnummer Le Troubadour Necrophageophile van start, en horen we overduidelijk wat voor oudschools rottend vlees we in de overvolle ranzige en stinkende badkuip hebben: donkere, woeste, elementaire old school death metal. Met bijbehorende productie uiteraard, die me niet eens tegenvalt.

Duister, obscuur, basic zijn wel de sleutelwoorden die hier passen. De muziek klinkt alsof die rechtstreeks uit pak 'm beet 1990 afkomstig is, en is dan ook te vergelijken met de old school death van de bands uit die tijd. Al denk ik dan in dit geval niet aan de Europese variant, maar de Amerikaanse, wat rauwere stijl, zo'n beetje a la primitieve Death, of Morbid Angel. Afgemaakt met een sterke ouderwetse grunt; en waarbij ik een weinig vrolijk en bloeddoorlopen thematiek verwacht. De teksten zijn echter in het Frans (neem ik maar aan, gezien de songtitels) en sowieso nauwelijks verstaanbaar. Ik denk dat de liefhebber nu wel genoeg weet.