Ossuarium - Living Tomb

• BandOssuarium [US]
• TitelLiving Tomb
• Release datum01-02-2019
• Label20 Buck Spin [US]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. Intro
02. Blaze Of Bodies
03. Vomiting Black Death
04. Corrosive Hallucinations
05. Writhing In Emptiness
06. End Of Life Dreams And Visions Pt. 1
07. Malicious Equivalence
08. End Of Life Dreams And Visions Pt. 2

Wie z'n doodsmetaal het liefst zo ranzig en verdorven mogelijk consumeert, zit met het Amerikaanse Ossuarium gebakken. Deze band bestaat pas sinds 2016, maar is overduidelijk hoorbaar bekend met de fijne kneepjes van het smerige old school death-vak. Na een demo en een split-bijdrage is het op 1 februari van dit jaar tijd voor de eerste langspeler: Living Tomb.

Log, rochelend en ultiem smerig werkt de band zich door de acht titels. De middenlange composities blinken vooral uit in traagheid en dreigingskracht. Het gaspedaal wordt slechts sporadisch ingedrukt om wat variatie te bewerkstelligen. Snelheid heeft hier nooit prioriteit, daarentegen viezigheid en dreiging wel. Toch is er in de zwierige gitaarleads bij vlagen ook wel iets van dromerigheid waarneembaar; dat heeft de band dan gemeen met die typische jaren '90 doomdeath stijl a la Paradise Lost. Andere bands die ik hier wel in terug hoor zijn bijvoorbeeld Hooded Menace, of het Deense Undergang - die laatste gebruikte voor hun meest recente albums dezelfde (Amerikaanse) studio, toeval of niet?

Aan de andere kant zijn er natuurlijk ook de al even typische dissonante, verwrongen leads en solo's, die eerder passen bij pak 'm beet Morbid Angel (luister maar eens naar Writhing In Emptiness). Zo pint Ossuarium zich niet op een enkele substijl of voorbeeld vast, maar maakt een afgewogen mix van diverse invalshoeken. Daarnaast vormen de in effecten gedompelde putrochels ook een onweerstaanbare aantrekkingskracht op de liefhebber van deze stijl. Verstaanbaar of niet, voor de verdorven sfeer zijn ze onmisbaar! Als klap op de vuurpijl worden ook de hoempa-ritmes niet geschuwd, zodat de nekspieren bijtijds weer in standje headbangen kunnen. Zo biedt Ossuarium echt voor elk wat wils.

Wat mij betreft zijn het vooral de stroperige viezigheid en de slopend trage dreigende stukken die de grootste aantrekkingskracht vormen. Het wat doffige old school geluid is daar dan nog een pluspunt bij. De fijnproever weet genoeg denk ik zo!