Overkill - The Wings Of War

• BandOverkill [US]
• TitelThe Wings Of War
• Release datum22-02-2019
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Last Man Standing
02. Believe In The Fight
03. Head Of A Pin
04. Bat Shit Crazy
05. Distortion
06. A Mother's Prayer
07. Welcome To The Garden State
08. Where Few Dare To Walk
09. Out On The Road-Kill
10. Hole In My Soul

Overkill is een stabiele waarde binnen de internationale thrash-scene, en dat al zo'n vijfendertig jaar. De band is een graag geziene gast op de internationale podia, waarbij - in tegenstelling tot veel collega's - niet slechts geteerd wordt op oude roem. De laatste jaren verschijnen nog altijd verse albums waarop de band laat horen nog altijd een relevante factor te zijn. Ik verwacht dan ook niet dat het eerder dit jaar verschenen negentiende studio-album The Wings Of War daar een uitzondering op zal zijn.

Natuurlijk, voor vernieuwingen of verrassingen moet je niet bij Overkill zijn, maar deze band staat garant voor kwaliteit - altijd! Daar waar andere 'oudjes' in de loop der jaren het rustiger aan gaan doen, een meer gematigde koers kiezen of zelfs het bijltje er bij naar gooien, thrasht Overkill even enthousiast en compromisloos verder. Daarbij helpt het ook wel dat de band al jaren in een behoorlijk stabiele bezetting opereert - slechts drummer Jason Bittner is 'nieuw', maar hij is ook een ervaren kracht.

Direct vanaf de beukende opener Last Man Standing - niet voor niets verkozen tot eerste single / video - haalt Overkill alles uit de kast om de luisteraar aan zich te binden. Kenmerkende, opzwepende drums, herkenbare riffs en natuurlijk het snerpende stemgeluid van Bobby Blitz maken direct duidelijk met welke band je te maken hebt. Daarna doen tracks als Believe In The Fight, Bat Shit Crazy, Out On The Road-Kill en Welcome To The Garden State daar nauwelijks voor onder, zodat je lekker in die old school thrash-vibe blijft. Vooral die laatste laat wat van de punk / hardcore-invloeden horen, die nog altijd in de muziek van deze band verweven zitten.

Daar tussen door kun je dan even op adem komen (nou ja, relatief dan toch) met nummers als Head Of A Pin en Distortion, waarin even wat gas wordt terug genomen. Maar vergis je niet, ook die tracks zijn absoluut de moeite waard. Where Few Dare To Walk is ook wat trager, maar zeker des te dreigend; in muzikaal opzicht interessant, want wat afwijkend, maar de stem van Bobby lijkt me hier toch niet helemaal geschikt voor.

Hecht je niet al te veel aan originaliteit, maar wel aan kwaliteit en een authentieke sfeer, dan kun je je met The Wings Of War geen buil vallen. Overkill moet zowel jong als oud kunnen aanspreken met hun herkenbare thrash-sound. Volgend jaar bestaat de band veertig jaar. Misschien wat te vroeg voor album nummer twintig - ook een mooi jubileum. Ik ben benieuwd in welke vorm het (onvermijdelijke) feest gegoten gaat worden.