Perennial Isolation - Portraits

• BandPerennial Isolation [ES]
• TitelPortraits
• Release datum26-03-2021
• LabelNon Serviam Records [NL]
• Genre Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. The Fall Awakening
02. Autumn Legacy Underlying The Cold's Caress
03. The Breathless Season Bane
04. Unceasing Sorrows From The Vastness' Scion
05. To The Withering Womb
06. Through Fire Upon Fire
07. Embers In The Slumbering Threshold
08. The Silent Solace
09. Emanations From The Swallowed Twilight

Eerder dit jaar maakte ik kennis met de band Perennial Isolation middels hun video voor Autumn Legacy Underlying The Cold's Caress, mij onder de aandacht gebracht door het Nederlandse label Non Serviam. Met dank daarvoor, want hun meest recente album Portraits blijkt me prima te bevallen. Eerst maar even voorstellen:

Perennial Isolation werd in 2012 in Barcelona opgericht, en bracht enkele maanden later hun eerste EP Uncertainty uit, die al snel de aandacht trok van de underground muziekscene. In de daaropvolgende jaren brachten ze twee volledige albums uit: Conviction of Voidness (2014) en Astral Dream (2015) - ondersteund door verschillende shows op het Iberisch schiereiland en in Europa. In 2016 bracht de band - met twee nieuwe gitaristen - een van hun meest geprezen platen uit, Epiphanies of the Orphaned Light. Na verschillende Europese tournees en festivals met bekende bands als Harakiri For The Sky, Enisum, Nocturnal Depression, Glorior Belli en Kampfar, begon het viertal te werken aan hun nieuwe plaat Portraits die in maart van dit jaar verscheen.

Zoals ik al vaker heb geschreven, ben ik zeker geen specifieke black metal-kenner of -liefhebber. Maar met het vorderen van mijn leeftijd ben ik deze muziek door de jaren heen steeds beter gaan begrijpen en waarderen. Dat geldt zeker voor de atmosferische variant zoals bijvoorbeeld Perennial Isolation die laat horen. Het al genoemde kennismakingsnummer, maar vooral het uitgesponnen, epische Unceasing Sorrows From The Vastness' Scion weten me helemaal te raken.

Perennial Isolation neemt je mee op reis langs hun eigen visie op atmosferische black metal. Opzwepende passages met indringend gitaarwerk worden afgewisseld met ingetogen, atmosferische, bijna intieme fragmenten, voorzien van een poëtische dans tussen lange extreme screams en koude en decadente soundscapes. De wisselwerking tussen enerzijds brutaliteit en agressie, en anderzijds fraaie melodieën en weeklagende zang wordt door de band op efficiënte wijze neergezet. Het is vooral de atmosfeer die me aantrekt, en raakt regelmatig eerder aan doom dan aan black metal.

Een pluspunt vind ik ook de productie, die atypisch voor black metal, eigentijds helder en krachtig is. De purist zal er van walgen, ik vind het de beluisterbaarheid zeker ten goede komen. Ik heb dan ook aangename momenten beleefd met Portraits. Niet de muziek waar ik heel veel naar luister, maar die ik in dit geval absoluut kan waarderen!