Phalloplasty - Necrophagic Funeral Ritual (Redux)

• BandPhalloplasty [US]
• TitelNecrophagic Funeral Ritual (Redux)
• Release datum22-04-2016
• LabelGore House Productions [US]
• PromotorFullBlast!PR [CA]

Tracklist

01. Butchered for Sustenance
02. The Sick Room
03. Cannabis Induced Cannibalism
04. Liquefaction Necrosis
05. The Sadist Manifesto
06. Bound and Bludgeoned
07. Mastication of Dead Cunts
08. Tenderizing Fetal Flesh
09. Drill Bit Lobotomy (The Dahmer Song)
10. Intracranial Ejaculation
11. Curb Stompin the Scene Kids
12. Drenched in Gasoline (Putrid Pile cover)

Midden in de woestijn in Amerika ligt een guitig klein stadje met een paar gezellige barretjes en ‘holliday-inns’… dat plaatsje heet Las Vegas. Zoals sommigen misschien wel weten, kun je in datzelfde stadje, best een leuk gokje wagen. Een inwoner van dat stadje, beproefde zijn geluk en startte een one-man band op… Net als Shaun LaCanne (Putrid Pile), laat ook deze Zack Shaw sinds 2009 een paar vrolijke singer/songgrinder-liedjes horen. Onder de naam Phalloplasty. (Geen idee wat het inhoudt, maar zal wel iets PHALLussen en PLASTic te maken hebben of zo…weet ik 't!)

Wat ooit begon als een porngrind-project in de stijl van Cemetary Rapist en Goremonger, ovuleer… ehm… évalueerde in een project, dat meer de slam-kant op ging met death en grind invloeden. Op 9 december 2012 kwam er een CD’tje uit Zack’s oventje met de titel Necrophagic Funeral Ritual. Ditzelfde schijfje heeft op 22 april van dit jaar (2016) opnieuw het levenslicht gezien, alleen dan in volledig (door de man himself) opgepoetste en gepolijste uitvoering.

Dit album draait nu voor de tweede keer rondjes in mijn spelert en ik moet zeggen, dat het me allemaal best prettig in de oortjes klinkt. Het vocale gepruttel en het krassende gitaarwerk, scheurt langzaam op een hele misselijke manier mijn gehoorgang aan stukken. Want gadverredamme, wat klinkt dit vuig! … En daar hou ik van! Dit alles terwijl de drumcomputer heel vrolijk, mijn trommelvliezen voor een ‘bouncy castle’ aanziet. Enige minpuntje vind ik, dat diezelfde drumcomputer een beetje te standaard klinkt (wat niet nodig was geweest, als je voorbeeld neemt aan eerder bovengenoemde held Shaun LaCanne, die een veel voller drumgeluid heeft).

Verder mag ik absoluut niet klagen, want ik word toch stiekem wel een beetje warm van binnen als ik hoor, hoe dit ongeveer 38 minuten durende pareltje over het algemeen klinkt. Ook werd ik tamelijk vrolijk door de cover van de Putrid Pile-track Drenched in Gasoline, die hier toch best netjes ten gehore wordt gebracht op deze plaat!

Final verdict: Niet super vernieuwend, niet bijster inventief of origineel, maar gewoon een heel dik half uur aan een volslagen gebrek aan subtiliteit. Verder klinkt dit slam-schijfje mij erg prettig in de oren en kan ik me hier best mee vermaken. Als ik een cijfer zou moeten geven: 7 / 10.