Phlebotomized - Devoted To God, Preach Eternal Gospels
- Phlebotomized [NL]
- Devoted To God, Preach Eternal Gospels
- 08-04-2013
- Vic Records [NL]
- Deathmetal, Doomdeath
Tracklist
01. In Search of Tranquility / Subtle Disbalanced Liquidity
02. Desecration of Alleged Christian History
03. Fate of a Devotee / Devoted to God
04. Tragic Entanglement
05. Ataraxia
06. In Memory of Our Departured Ones
07. Mustardgas
08. Preach Eternal Gospels
09. Tragic (Live)
10. Subtle (Live)
11. Desecration (Live)
De Nederlandse extreme metal act Phlebotomized uit de regio Rotterdam werd in 1989 opgericht als Bacterial Disease als een death / grindcore band en veranderde hun naam in Phlebotomized in 1990. Ze brachten in de jaren 1991 / 1993 een viertal demo's / EP's uit, voordat in 1994 debuutalbum Immense, Intense, Suspense verscheen. Vervolgens werd er nog meer geëxperimenteerd met de muzikale richting en het bandgeluid, wat in 1997 leidde tot het wat merkwaardige 'avant-gardistische' album Skycontact (een geschiedenis die wat vergelijkingen vertoont met Pestilence en hun album Spheres). Daar vond Phlebotomized dan ook z'n einde.
Tot 2013. Nadat Vic Records Swazafix al onder de aandacht had gebracht, bleek het vervolgens de beurt aan Phlebotomized. Ook hier weer een compilatie van oud (demo)materiaal; Devoted To God, Preach Eternal Gospels dekt als titel grotendeels de lading. De tracks van demo Devoted To God (de eerste vijf tracks) en de EP Preach Eternal Gospels (de volgende drie) zijn geremasterd, en aangevuld met live opnames van drie nummers van drie verschillende optredens, verspreid over de jaren 1992/1993/1994. Overigens voegen deze tracks gezien de niet zo hoge kwaliteit niet echt veel toe aan dit geheel.
Phlebotomized was nou niet bepaald in een hokje te stoppen. De band bracht een mengelmoes van doom en death metal, grindcore, en kreeg later ook trekjes die als avantgarde werden bestempeld. Vooral extreme metal met een eigenzinnige inslag. De band stond bekend om het dominante gebruik van keyboards, waardoor een vergelijking met Nocturnus voor de hand lag. Hoewel verankerd in de death metal was de muziek redelijk complex en experimenteel. De nummers zijn dan ook niet altijd even makkelijk te volgen.
De eerste tracks die we horen hebben nog wel een behoorlijke old school death-met-een-flinke-scheut-doom metal over zich. Het doet me heel voorzichtig een beetje denken aan de oerversie van The Gathering, waarschijnlijk mede vanwege de toetsen. De death metal is nogal rauw, met een werkelijk aar(d)sdiepe grunt, die dan ook veel aandacht trekt. De ritmes zijn over het algemeen niet altijd even standaard, daarnaast is er ook aardig wat ruimte ingeruimd voor de drums, waardoor het snarenwerk enigszins naar de achtergrond wordt gedrukt.
Door de twee intermezzo's / intro's Ataraxia en In Memory Of Our Departed Ones achter elkaar te zetten verdwijnt even de vaart uit het 'album', tegelijk markeert het de scheiding tussen de twee oorspronkelijke werkstukjes. Mustardgas en Preach Eternal Gospels lijken me namelijk iets meer zorgvuldig uitgewerkte tracks vergeleken met de vorige paar. De basis blijft hetzelfde, maar er wordt hier meer nuance, subtiliteit toegevoegd. Kwestie van groei lijkt me. Mocht je benieuwd zijn naar hoe doom / death metal in het begin van de jaren '90 klonk die bewust van de (toen al) platgetreden paden afwijkt, ga dan Phlebotomized zeker eens proberen.
Edit: Op 2 maart jongstleden was Phlebotomized voor het eerst in 16 jaar weer op een podium te zien: naar aanleiding van deze compilatie werd heel even live gespeeld (twee nummers) om het geheel wat te promoten. Plannen voor meer schijnen er te zijn, de band is gesignaleerd in de oefenruimte, zo kun je Phlebotomized zien op 27 juli op het Stonehenge festival, en eind oktober tijdens de Dutch Doom Days.