Powerized - The Mirror's Eye

• BandPowerized [NL]
• TitelThe Mirror's Eye
• Release datum16-03-2018
• LabelPainted Bass Records [NL]
• Genre Heavy / power metal, Symfonische metal

Tracklist

01. The Mirror
02. Where Worlds Meet The Eye
03. For The Fallen
04. King Alas!
05. Satans Bat
06. Forever Roaming
07. Ire Of The Monster
08. Behind The Gates
09. God Of This World
10. Edified Ascending

Een puur Nederlandse power/melodic metalband... die zijn er niet zo veel! En zeker niet in zo’n unieke vorm als Powerized. Het is een feit: ons land komt dit soort bands schreeuwend tekort en ik als powermetal fan vind het een eeuwige zonde. Zanger Nick Holleman en zijn gevolg weten prima het gat in de markt te vinden en vullen die rijkelijk op. En als ik zeg rijkelijk dan is het ook... veel.

Het eerste dat je tegemoet lacht bij dit album is de runtime. Drie nummers van meer dan tien minuten, eentje van ruim acht en eentje van ruim zeven. In sommige kringen niet meer dan normaal. (bijvoorbeeld prog) maar net als zoveel andere zaken in het leven: het moet je ding zijn. En de vorm van power metal die Powerized ten gehore brengt, ik vraag me af of je daar zulke lange nummers van wil maken? Dit is een genre dat in bite-size soms meer impact kan maken. Ik kan het mis hebben, en Powerized kan daarin zelfs nog het goede voorbeeld in geven. Want waar ze die runtime mee vullen is niet anders dan hoogstaand talent!

Als ik het ergens mee moet vergelijken schiet meteen TDW te binnen – nog zo’n Hollands vreemd eendje – en dat zit 'm er in dat het bekende geluiden zijn maar met een hele eigen, net-niet-prog-achtige vibe. Beide bands lopen over de grens tussen wat catchy en herkenbaar is en het experimentele. Muziek waar je de tijd en aandacht voor moet uittrekken om het tot zijn volle waarde te laten komen.

Opener Where The World Meets The Eye lokt je (na intro The Mirror) mee met een welkom en zorgeloos toontje in de muzikale wereld van meneer Holleman maar For The Fallen schotelt je al wat meer diepgang voor. Een curieus nummer dat bij elkaar word gehouden door een bitterzoet refrein. King Alas! heeft een soort Freedom Call-achtige vrolijkheid en vormt een goeie break na het overpeinzende nummer van hiervoor.

Satan’s Bat is een kakafonie van stijlen en heeft wat meer luisterbeurten nodig om te waarderen. Forever Roaming is een bevrijdende semi-ballad en een van de kortere nummers, dat dus prima de ruimte krijgt om volop impact te maken. Die impact komt nog het meest van Nicks immense vocale bereik. Die vent heeft een strot!!!

Ire of the Monster heeft iets musical-achtigs en wordt zeker een van de nummers waaraan ik deze plaat ga herinneren. Nog zo’n hoogstandje is Behind the Gates. Een elf minuten durende hymne met veel gezichten en een vleugje exotische spanning en een wat apart maar toch zeer bevredigend einde. Grande Finale God of This World is een pittig beest en ik weet ook werkelijk niet wat ik ermee aan moet. Begint redelijk agressief maar werkt zich door vele bochten en kronkels naar een merkwaardig euforisch einde – wat een vreemd gefluisterd staartje heeft date er dan weer niet helemaal bij lijkt te passen.

Kers op de taart is Edified Ascending, een solo voor piano waar zelfs Mozart nog mee had kunnen komen. Een merkwaardig einde voor een merkwaardig album. Powerized schotelt je met The Mirror’s Eye een beleving voor die voor de fijnproever is weggelegd, en dat doen ze met volle overtuiging en zekerheid van hun kunnen. Dat verdient niets minder dan een dikke duim omhoog!